Het was de derde Memorial Ride die vanuit Café Die Twee werd georganiseerd.

Het is een symbool van respect en nagedachtenis aan alle broeders en zusters die ons inmiddels ontvallen zijn.

Er was een behoorlijke opkomst ondanks dat er hier en daar wat regen voorspeld was. Gelukkig was er een stuk beter en vooral droger weer voorspeld in de middag. Daar was bij het vertrek echter weinig van te merken. De bikers community is een hechte gemeenschap die gestorven mensen nooit zo maar vergeet, maar ze probeert in het hart te houden middels een speciaal eerbetoon zoals een memorial ride. Een keer per jaar samen op weg, samen met de bikes een ritje maken en na afloop het glas heffen in herinnering aan hen die er vandaag niet meer bij konden zijn omdat ze in het hiernamaals rondrijden.

Of zoals ik dat met voorden probeer te vangen:

Kleurenboog

Traag kust de zon droge tranen

nooit geweend, slechts verborgen

wielen op een rij wachtend op hen

die aansluiten voor deze zielenrit

verloren broeders in gedachten.

Ronkende dromen reiken ver

verder tot waar onze reis rijdt

stampende motoren als hart

nu we het verleden herinneren

in ons nooit verbleekte namen.

Als de avond in het glas valt

verhalen in glimlach dansen

alle kleuren van gemis ruisen

zusters en broeders verloren

eert het leven de kleurenboog. 

Dit is een bikers traditie die het waard is om in stand gehouden te worden, het hart en de herinneringen bij diegenen die ons ontvallen zijn, en dat elk jaar weer.