Het Slik pakt uit - Helaas was PlaatPop komen te vervallen. Maar Marijn en Marijke wilden absoluut de muziekliefhebbers niet teleurstellen en daarom kwamen ze met een alternatief: Muziek op ons Plein’.

De grote binnenplaats achter Café ’t Slik was veranderd in een festivalterrein en twee dagen lang waren daar de beste regionale bands te beluisteren.

Al toen op zaterdag om 15:00 uur ‘Plein 13’ de aftrap deed was het publiek al op een behoorlijke bezetting. Waar de eerste band buiten speelde, kwam de tweede act op het binnenpodium te staan. De derde band stond weer buiten en om af te sluiten was de vierde band weer binnen geprogrammeerd. Zo bleef de vaart in het programma en bleef er tijd om de podiums te verbouwen.

‘Code-5’ was de tweede band van zaterdag. Met Marloes als frontvrouwe heeft de band een prima troef in handen. Nummers van Anouk of Skunk Anansie komen moeiteloos haar strot uit. De band staat als een huis en het was niet voor niets dat Marijn en Marijke juist ook deze band programmeerden; het is gewoon één van de toppers van de regio.

Drummer, je moet het maar willen zijn. Meestal zit je vrij ver achteraan op het podium verstopt en moet het publiek moeite doen om een glimps van je op te vangen. Toch zou Walther Bogaers niet anders willen: “Ik ga nog steeds op les, want ik wil continue beter worden. Voor de band en voor mezelf”.

De programmering was een gouden greep, het publiek was van alle leeftijden. Ouders die naar hun kroost kwamen kijken die op het podium stond. Kinderen die het op het weidse plein bijzonder naar hun zin hadden. Er heerste een gezellige relaxte sfeer, eigenlijk precies zoals je op een festival mag verwachten.

Verschillende podia waar bands optreden, binnen en buiten een bar om je drankje te halen maar ook was er een plek waar je je maag tevreden kon stellen want er waren broodjes in alle vormen te koop. Dat was eigenlijk wel handig want een middag die om 15:00 start en doorloopt tot een uur of acht in de avond is natuurlijk best wel lang en dan begint je maag toch wel te rommelen.

Als vanouds stond Flat Out weer te swingen. Ze hoeven niet te bewijzen dat ze één van de beste bands van de omstreken zijn, maar toch doen ze het elke keer weer. Al vanaf het eerste nummer sloeg de feestelijke vlam in de pan en kon het publiek niet stil blijven staan. De manier waarop de artiesten zich op het podium gedragen is aanstekelijk; als publiek sta je met één grote grijns op je gezicht.

Twee dagen lang muziek, je moet het maar durven. De zaterdag had ‘Plein 13’, ‘Code-5’, ‘Flat Out’ en ‘Soul Shaker’ op het programma staan. De zondag was nog wat steviger met ‘Frontaal’, ‘B-Ruder’, ‘666 The Nightmare’ en ‘Nytrox’. Het betekende 2 dagen lang swingen en genieten van prima muziek. Is ‘Muziek op ons Plein’ een festival met toekomst? Is hier een nieuwe traditie geboren?

Hoe doen ze het toch? We waren al verwend met zangers als Loek, Robin en William, maar nu komen ze weer met een nieuwe topper: Johannes Papilaja. Alsof hij al jaren samenspeelt met de band, zo zag het er uit, lekker relaxt met eenleuke show, goede interactie met KDiva en Sascha en een dijk van een stem. De vocalen waren met dit trio weer prima voor elkaar.

Even terugblikken op zaterdag.