Page 86 - Flipbook introductieboekje

het zonlicht. Even dacht Dirk het te kunnen
redden, maar voordat de ketting en het stuk
touw de hond terugriepen, had hij nog net de
kans om zijn kaken in de broek van Dirk te zet-
ten. Een flinke winkelhaak ter hoogte van zijn
rechterbil was het gevolg. De jongens snelden
de dijk op. Gelukkig lag de hond vast dit keer.
Hij kon hen niet achterhalen. Suus keek eens
om naar Dirk: ‘Zo maat, edde gij wel effe mazzel
g’ad. Da was mar kielekiele.’ Dirk lachte en wreef
met zijn hand over zijn bil. ‘Ja, da was mazzel.
Mar sebiet nie, assik t’uis kom bij ons Ma. Dan kreg
ik ‘r van lengst. Die broek mot nog effekes mee or.’
De vrienden keken naar elkaar met een brede
grijns. Dat was even spannend geweest. Ze
waren haast vergeten dat ze verkenners waren.
Een ogenblik later werd hun aandacht getrok-
ken door een handgebaar boven wat struikjes.
Het was Adrie die hen tot stilte maande. Ze
waren ondertussen bij ’t sluske. ‘Dèèr, ze zijn
die kant opgegaan. De boogerd in van Bartje Boe-
boe.’ Adrie vertelde hoe hij langs de dijk in de
richting van ’t sluske geslopen was. Eerst had
hij niets gezien, maar vaag hoorde hij wat kre-
ten in de verte. Het bleek dat de verdedigers
ook deze kant uit gekomen waren, maar dan
blijkbaar voor een andere richting gekozen
hadden. Even aarzelden de jongens. Moesten
ze teruggaan en Lou vertellen wat ze te weten
gekomen waren? ‘Nee, da doemme nie. We motte
psies wete wasse doen en waar ze zitte. Asse ’n

86