Page 88 - Flipbook introductieboekje

de anderen even stil te houden. ‘Wa denkte van
wa lekkers? Ik lus wel ’n appeltje. En amme toch
bezig zijn, me neme d’r gelijk wa vor d’andere mee,’
sprak Dirk met een dikke grijns op z’n gezicht.
Misschien moesten ze Lou gewoon informeren
waar ze dachten dat de anderen zaten. Maar
als ze dan ook nog een appeltje voor onderweg
zouden meenemen, dan maakten ze wel een
goede beurt bij die groten. ‘Ja, eila, ge ken nie
zo mar een n’oop appels jatte vor de rest or. Enne,
wa d’as Bartje Boeboe kom, die ken ard lòòpe or,’
sprak Suus. Dirk keek naar zijn maat: ‘Zijde gij
nou zo’n schijter, allé maat. Ik klim de boom in, gij
vang d’appels en Adrie sta d’op de n’uitkijk. Wa ken
dèèr nou misgaan?’ De maten keken elkaar aan.
Ja, dat was wel een strak plan. Dus liep Adrie
wat verder om een goede plek te vinden waar
hij alles in de gaten kon houden. Ondertussen
hing Dirk al in een appelboom tussen de tak-
ken waar de roodste appels zich bevonden. Al
snel had hij de fraaiste appels los van de tak-
ken getrokken en liet hij ze een voor een vallen.
Suus deed z’n best alles in een keer te vangen.
Hij had zijn shirt uitgetrokken om ze allemaal
te verzamelen.

Adrie keek van op een afstandje hoe Dirk op
de dunste takken aan het balanceren was. Het
was een wonder dat die niet afbraken. Hij zou
zo op zijn snufferd kunnen vallen. Dirk durfde
ook alles, hij zelf zou dit nooit doen. Hij

88