Page 91 - Flipbook introductieboekje

prompt scheurde. Dirk struikelde, toen hij los-
kwam. Maar dat duurde niet lang en al snel
was hij weer op de been. Hij rende zo hard hij
kon, en dat was vrij hard. De boer hield het na
vijftig meter wel voor gezien: ‘Ik wit van wie gij
d’r’eene zijd, ik kreg oe nog wel takkejong,’ riep hij
nog. Alhoewel hij een grote glimlach op zijn
gezicht had. Zo, die snotneuzen had hij wel de
stuipen op het lijf gejaagd.
Dirks hart bonsde in zijn keel. Hij keek even
achterom, de boer was niet te zien. Even later
had hij zijn vrienden ingehaald. ‘Nou, gullie
zijd ok lekker spul, da motte dan oe mate zijn. En
witte wa nog ’t ergste is? Me n’ebbe ginneen n’ap-
peltje om bij Lou aan te komme,’ sprak hij. Suus
stak zijn handen omhoog, hij had nog wel zijn
shirt kunnen redden. Adrie en Suus keken naar
Dirk. Er zat een winkelhaak in zijn broek ter
hoogte van zijn bil en aan zijn linker enkel hing
zijn broek aan flarden. Dat zag er niet fraai uit.

Even later troffen ze Lou en de andere aanval-
lers. Maar voor de drie was de leut er al vanaf,
ze waren behoorlijk geschrokken door hun
aanvaring met boer Bartje Boeboe. Ze vertelden
nog waar ze de verdedigers vermoedden, maar
vertelden dat ze naar huis moesten. De ande-
ren keken hen na toen de drie richting huis lie-
pen. Tja, van die kleine jong, eigenlijk hadden
ze wel geweten dat ze er niets aan hadden.

91