Arsis levert ook nu weer een 'kunstige' bijdrage aan de landelijke open monumenten dag.

 

Landelijke Opening.

Het is al bekend dat de Landelijke Opening dit jaar op 10 september in Bergen op Zoom plaatsvindt. Dat betekent voor deze stad extra belangstelling en bovendien zelfs Koninklijk bezoek. Aan die happening wordt keihard gewerkt, ook ARSIS is daarbij betrokken. Op drie plaatsen tijdens Stadswandelingen die dag  worden door leden van ARSIS speciale, beter gezegd spectaculaire, kunstwerken vervaardigd die er mogen zijn ! Deze werken verdienen beslist de speciale aandacht van het grote publiek:

  • Op het pleintje bij de ingang van de Gertrudiskerk in de Kerkstraat, door striptekenaar Wouter Goudswaard, met medewerking van Irene Weug
  • In het 'Pielekeswater' bij het Ravelijn, project van Ferd Quick, Corine Krijntjes en Elke Zimmerman 
  • Lichtobject in de onderaardse Grebbe, door Noud Jehoel en Corine Heijmans

NB: In de Grebbe kun je alleen via een rondleiding met gids, waarvoor je vanaf 5 september gratis kaarten kunt afhalen bij VVV Brabantse Wal, Kortemeestraat 19 Bergen op Zoom. Deze kunstwerken blijven het hele ‘Kunsten in de Monumenten Weekend’ te bezichtigen. Wij zullen hie rnog nader op terugkomen.

Twee kunstroutes

Ook dit jaar heeft Arsis zich weer ingespannen om het kunstminnend publiek twee fascinerende routes door de stad aan te bieden: De route rondom het havengebied in Bergen op Zoom en een route door Halsteren.

Bijzondere panden en bijzondere kunstenaars nemen het publiek mee op een aangename wandeling door een stuk historie van de regio gecombineerd met de artistieke uitingen van kunstenaars uit de regio. BoZinBeeld.nl stelt U graag elke dag een nieuwe kunstenaar voor die aan deze geweldige kunstzinnige route deelneemt.

Kunstenaar van de dag

Irene Weug bij haar ‘installatie’ in de Antoniusmolen te Halsteren

Dit heeft Irene te zeggen over haar eigen bijdrage aan deze kunstroute: "In de St Antoniusmolen te Halsteren komt een archief van het achteloos achtergelaten. St. Antonius helpt als iets zoek is geraakt, ik heb 120 voorwerpen naar hem gebracht. De molenaar heeft meegedacht bij het archiveren. Ik orden 120 dingen aan de ingang van de molen, door alle voorwerpen te omhullen met vilt, waardoor kleur en vorm opvallen. Het publiek kan op twee manieren kijken. Er is een ordening is naar grootte en bij elk ding schrijf ik datum en vindplaats . Een andere ordening is naar woordlengte. De kijkers zullen in hun hoofd gegevens moeten gaan combineren. Het achteloze heeft daardoor niets achteloos meer."

De Beeldend Kunstenares Irene Weug (1951) heeft al meer indrukwekkende werken op haar conto. 

‘1000 gevaren kom ik te boven' staat in het Latijn op het oude stadhuis van Bergen op Zoom. Deze tekst zette Irene Weug aan het denken: “Is het een bezwering voorafgaand aan een reis, is het een uitroep tijdens een barre tocht om de moed er in te houden, is het een conclusie die achteraf te maken is?”. Ze vult aan: “Voor mij is het een statement geworden.” Irene Weug begon in 2005 aan een tocht van ruim 2400 kilometer naar Santiago de Compostella. In vier etappes kwamen ze op 3 juni 2008 aan. Zij is gefascineerd door de soms niet zichtbare routetekens die al eeuwenlang door Europa mensen de weg hebben gewezen. Zij wilde haar eigen tekens door Europa toevoegen en vond daar een aantal vormen voor. Deze fascinatie vormt haar nieuwe installatie '1000 gevaren kom ik te boven'. Iedere dag herhaalde Irene een kunstritueel: op de topografische kaart werd vooraf een saaie plek gezocht op het traject van die dag. Daar bouwde ze een tijdelijk routeteken op uit drie stokken met drie handdoekobjecten en fotografeerde het. Het object werd daarna weer ingepakt met uitzondering van één object. Deze werd achtergelaten op de plek als blijvend routeteken. De precieze plek werd op de kaart aangekruist. Tot haar verwondering werd ze ieder keer geraakt door het beeld van haar man die tijdens haar gedoe zeer geconcentreerd las. Ze maakte van hem elke dag een foto. Thuis gekomen werd dat de fotoreportage ‘l'homme qui lit' (de man die leest). Voor deze installatie werd dit laatste idee uitgewerkt. Het tweede deel van de reis veranderde het ritueel. Een doek, borduurnaalden en borduurzijde werd het alternatief. Elke dag na aankomst borduurde ze. Streekbewoners schoven aan en via kleur en vorm werd er gecommuniceerd. De fragmenten werden samen een lange kleurige weg. Een fotocollage is daar een zichtbaar resultaat van. De tocht inspireerde na 2008 aanhoudend, een aantal objecten worden in deze installatie opgenomen.