Reena Riot trok zich terug, diep in het verborgene, ver verwijderd van flashy producers en protserige studio’s. In Antwerpen, vlakbij het derde havendok is een verleden begraven. Misschien zelfs een lijk. En is een debuutplaat opgenomen, eindelijk! En: is een grote groep opgestaan.

Na twee ep’s en een Rock Rally-finale kon het verhaal van Reena Riot zich op veel manieren ontvouwen. Huiskamerdemo’s leidden naar doodlopende straten, the road to ruin leidde naar the road less travelled. Want muziek maken is bovenal een onweerstaanbare drang, een dwingende drift die alleen seriemoordenaars, junks en baby’s kennen.

En dus koos Reena Riot voor de compromisloze aanpak, stelde Staf Verbeeck (Jet Studio’s) zijn micro’s op in een leegstaand havenpand en nam de band de productie radicaal in eigen handen. Ongegeneerd gepassioneerd.

De stem scheurt als nooit tevoren, de ritmesectie staat strak als een atletentiet, de gitaren komen uit zieke speakers. En de songs staan scherper dan ooit. Nu eens kalm als de nachtelijke Noordzee, dan weer woest en rücksichtlos als hurricane Harvey. Een debuut van Belgisch marmer: krijtwit en fragiel op het eerste gezicht, maar gebeiteld uit één stuk en absoluut niet kapot te krijgen.

Reena Riot is Naomi Sijmons (Birds That Change Colour), Jan Myny (Mel Dune), Alan Gevaert (dEUS, Chantal Acda), Bernd Coene (Tiny Legs Tim, The Blues Vision) en Thomas Werbrouck (Krankland, Little Trouble Kids).