Lucy Woodward haar jeugd was, zoals ze zelf beschrijft, vol “musiceren en creëren”. Als dochter van twee klassieke musici is ze opgegroeid in NYC bij haar moeder, terwijl ze de zomers doorbracht in Soest bij haar vader. Net klaar met school was ze al volop te bewonderen in kroegen waar ze jazz zong voor een fooi en met cover bands optrad. Ze schreef liedjes voor zichzelf en anderen en tekende bij Atlantic Records - een periode waarin ze een top 40 hit scoort met “Dumb Girls” en een top 5 wereldwijd behaalde met “(There’s Gotta Be) More to Life”, geschreven voor Stacie Orrico.
Maar Woodward had geen plannen om een popster te worden. Haar volgende albums, de jazzy en swinging Lucy Woodward is…Hot and Bothered en Hooked! brachten haar terug naar haar New York City roots. In 2011 raakte ze in contact met Snarky Puppy en begonnen ze samen te touren en op te nemen. Op de prijswinnende Family Dinner, Vol 1 zong zij “Too Hot To Last”, ondertussen ook online meer dan een miljoen keer bekeken. In 2016 bracht ze haar vierde album Til They Bang on the Door uit op Snarky Puppy’s bandleider Michael League’s label GroundUP Music, waarop ze samenwerkt met vele leden van Snarky Puppy, organist Cory Henry, Henry Hey (Forq) en League zelf.
Naast haar solo carrière nam Woodward op met Rod Stewart, Snarky Puppy, Chaka Khan, Celine Dion, Carole King, Joe Cocker en Nikka Costa. Daarnaast tourde zij mee als vervanger van de lead zanger van Pink Martini. Haar muziek en zang is te horen in films als What a Girl Wants, The Blind Side, Music and Lyrics en Ice Princess. Momenteel tourt zij door de VS met het Charlie Hunter trio, en natuurlijk in Europa met haar eigen band.
