Robbert Struwer; Leven zonder passie is onvergeeflijk.

Na mijn opleiding Mode-Reclame tekenaar op de Kunstacademie, heb ik een hele tijd niets met kunst gedaan. Pas in 2009 heb ik het schilderen weer opgepakt en ben ik gaan experimenteren met epoxy. Door het silhouet te vullen met dat materiaal probeer ik een 3D effect te creëren. Naast dat ik extra dikke doeken gebruik, werk ik nu ook op houten panelen Voor mijn werk gebruik ik verschillende technieken en materialen zoals potlood, viltstift, acrylpen in combinatie met een grove palet streek acrylverf of een ferme “haal” met de spuitbus.

Ook vanaf vandaag zijn de prachtige bronzen beelden van Ine van Lierop te bewonderen!

Ine: Ik maak figuraties en portretten in brons.
Laat me vooral leiden door wat een model bij me oproept.
Dit kan bijvoorbeeld een emotie, houding of uitdrukking zijn.
Het uiteindelijke resultaat is altijd een samenspel tussen mij en mijn model:
Hoe dichtbij mag ik komen? Wat wil of kan het model laten zien?

Ook de expositie van Danny Tupang is vandaag van start gegaan!

Mijn naam is Danny Tupang en woon in Huizen, van beroep ben ik grafisch vormgever. In mijn vrije tijd maak ik sinds twee jaar robots van gerecyclede materialen. Ik loop alle sloperijen en kringloopwinkels af op zoek naar: lampen, diaprojectoren, zout en peper stelletjes, oude camera’s, frites snijders ventilatoren enz. 

Voor mijn robots stel ik wel bepaalde eisen wat materialen en bouwen betreft: metaal, leer, hout bij voorkeur oud en gebruikt, de ‘ogen’ moeten lenzen zijn, net als vroeger moet alles te repareren zijn dus bij voor keur alleen boutjes en moeren, geen lassen.. Ze moeten een uitstraling hebben als of ze uit de jaren 50-60 komen.

Wat exposeren betreft heb ik nog niet in zo veel galerieën gestaan. De enige galerie is Benjamin Scheltema in Roosendaal. Wel op beurzen en markten o.a. Materia in Rotterdam, Maker Faire Eindhoven en een paar lokale kunstmarkten in het Gooi.

De tekeningen van Pauline Luiten zijn ook vanaf april te zien en te koop!

Pauline: Het borrelt in m’n hoofd. Dag in, dag uit. 24u per dag. Soms lig ik er wakker van. Ideeën komen en  gaan. Ik scande omgeving en neem nieuwe indrukken in me op. Ik fotografeer en schrijf. Kan t later altijd weer gebruiken.
Ik pas, ik meet, ik combineer, soms in m’n hoofd, soms in de computer of op papier. 
Zoveel ideeën, te weinig tijd om ze allemaal uit te werken.

T borrelt in m’n hoofd. Laat dat nooit meer stoppen.

De laatste uit het rijtje van exposanten is Cynthia VandenBor!

Cynthia Vandenbor legt zich voornamelijk toe op het schilderen van (pop)surrealistische vogelvrouwen. Deze hybriden komen voort uit haar liefde voor sprookjes, sagen en mythen. Toen zij in 2010 langs een sloot reed en een reiger langs de waterkant zag staan, herkende Cynthia hierin een hooghartige sensuele dame op een hoog gehakte schoen. Een intrigerend beeld wat zij graag op doek wilde zetten.

De vogelvrouw staat letterlijk tussen twee werelden, de wereld van vrijheid en de wereld van gebondenheid en beperkingen. Zij loopt vrij rond in haar blote billen maar kan helaas niet vliegen, hoe graag ze DIE vrijheid ook zou willen. Vogelvrouwen zijn vaak afgebeeld op hoge pumps en dragen hun veren aan hun vingers, hiermee beelden ze zowel vrouwelijke elegantie als vrouwelijk venijn uit.

Cynthia Vandenbor maakt gebruik van verschillende technieken en materialen. Ze maakt graag gebruik van acryl, alkyd, spraypaint, inkt, epoxyhars en digitale bewerking. Zo krijgt elk schilderij een andere uitstraling ondanks dat er wel altijd een vogelvrouw wordt afgebeeld. Hoewel achter het werk vaak een filosofische gedachte schuilgaat, is voor Cynthia het decoratieve karakter en het beeld op zich van het grootste belang.

Vogelvrouwen zijn indien gewenst in opdracht verkrijgbaar.