Heeft ons leven zin? Hebben wij altijd een levensdoel? Scheppen wij dat zelf of is het een zoekend ontdekken. Zingeving blijkt een actieve handeling te zijn en wordt dikwijls geplaatst tegenover zinvinding, een passief iets: een zich openstellen voor de buitenwereld. Voor het thema gaan wij weer naar de Griekse oudheid.

In het begin was er Chaos. Er heerste "ongeordendheid". Bij de geboorte worden wij in deze chaos "geworpen". Dikwijls lijkt het erop dat wij geen greep hebben op ons leven en op hetgeen rondom ons gebeurt. Dit houdt een "fundamentele zinloosheid van het bestaan" in (la condition humaine). Hierbij is het bestaan op zichzelf zinloos. Het enige dat wij kunnen doen is elkaar steunen in moeilijke tijden (Samuel Becket). Sartre geeft de de existentiële zinloosheid toe maar onderschrijft de noodzaak om toch een individuele betekenis te zoeken voor dit bestaan. Een andere auteur (Maslow) benadrukt het sacrale van het dagelijkse leven d.w.z. het waarderen en genieten van het dagelijkse bestaan. In tegenstelling tot dieren moet de mens het zelf uitzoeken. Drie zaken zijn belangrijk bij de zingeving: orde scheppen, verbondenheid met omgeving en motivatie

Praktisch werken wij terug in drie blokken van een 20-tal minuten met telkens nadien 30 minuten uitwisseling van gedachten. Zingevingsvragen vertrekken van de vraag :"Waarom" in de breedste zin van het woord.

Eerste blok: Leeftijd tot 20 jaar
Tweede blok: Leeftijd 20 tot 60 jaar
Derde blok: Leeftijd na 60 jaar