Het lijkt een sprookje en misschien is het dat ook wel. Het verhaal gaat dat componist Johann Sebastian Bach (1685-1750) dertig variaties schreef op een aria, op verzoek van een Russische graaf die leed aan een hardnekkige slapeloosheid. De graaf liet een jonge musicus, Johann Gottlieb Goldberg, vervolgens de variaties spelen om de last van zijn doorwaakte nachten te verlichten. De door Bach gecomponeerde stukken zouden daarom voortaan de naam van de vertolker dragen: de Goldbergvariaties. Het resultaat is een meesterwerk, waarvan het vertolken ook de hand van een meester vergt. Die meester is Jan-Willem Rozenboom, in het dagelijkse leven bekend als de vaste pianist en componist van Guus Meeuwis. Minder bekend is dat Rozenboom ook een getalenteerde klassieke pianist is. Hij voltooide in 2003 de masteropleiding aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Sindsdien richtte hij zich naast zijn loopbaan in de popmuziek elf jaar lang op de Goldbergvariaties. Een onderneming waaraan slechts weinig pianisten zich wagen, want het vergt grote techniek, virtuositeit en durf. Rozenboom bewijst in ruime mate over al deze eigenschappen te beschikken. In dit theatercollege neemt hij het publiek mee in zijn beleving van Bachs meesterwerk. Naast het spelen vertelt hij vanachter zijn piano over de muziek, maakt een link naar klassieke werken en popmuziek, maar vertelt bovenal wat de muziek voor hem betekent en waar hij zijn inspiratie vandaan haalt.