Antwerpse Bergenaar brengt nieuwe bundel uit. In een Bergs verleden zag je hem nog wel eens zijn rondje doen in de Bergse binnenstad. Herkenbaar aan zijn prominente uiterlijk en karakteristieke snor.
We hebben het over Bert Bevers, geboren in Bergen op Zoom op 17 november 1954. Bert staat bekend als dichter en beeldend kunstenaar, maar eigenlijk is dit nog te weinig gezegd over deze duizendpoot. Naast nominaties voor de Schrijversprijs der Brabantse Letteren (2003) en de Poëzieprijs Merendree (2007) wist hij ook al de Sakkoprijs in 1999 te winnen. Hij bracht tal van bundels uit, en exposeerde zijn monotypes en tekeningen in binnen- en buitenland. Daarnaast was hij één van de stichters van de poëzie-uitgeverij WEL, gaf hij het tijdschrift voor poëzie De Houten Gong uit, en is hij medewerker van onder meer het Nederlandse KEMP=MAG, de Belgische Mededelingen van het Centrum voor Documentatie & Revaluatie en van het Zuid-Afrikaanse Versindaba. Het Bergse heeft hij nog in de vorige eeuw verruild voor het Antwerpse; de stad waar hij tot op heden woont en werkt. Inmiddels is hij helemaal ingeburgerd bij onze zuiderburen, getuige onder andere zijn lidmaatschap van de raad van bestuur van de Vereniging van Vlaamse Letterkundigen. Gelukkig is het internet een grensoverschrijdend medium en kunnen wij in Bergen nog steeds genieten van de nieuwe ontwikkelingen van onze stadsgenoot. Zo vernamen wij ook de aankondiging van zijn meest recente werk Arrondissementen. Het was tijd om Bert eens aan de tand te voelen. Het leverde verrassende antwoorden op.
Kun je in korte bewoordingen weergeven wat de lezer kan verwachten van deze bundel?
Hopelijk veel leesgenot voor de poëtische fijnproever, Sonn.
Ligt de bundel in relatie met eerder werk, vertoont hij herkenbare stijleigenschappen of sla je nieuwe wegen in?
Ik kan me heel goed vinden in het antwoord dat ik Mark Boog eens hoorde geven op de vraag of hij nu 'begrijpelijke' of 'geheimzinnige' poëzie schrijft: "Ik probeer heel toegankelijk te zijn, maar weiger daarvoor concessies te doen." Een gedicht moet, vind ik, op zich kunnen staan. Toen ik begon stond ik onder invloed van dichters waar ik als jongeling weg van was, Paul van Ostaijen en Lucebert meer bepaald. Niet zo vreemd dus dat het eerste werk expressionistisch en hermetisch was. Gaandeweg ben ik dan verstaanbaarder gaan schrijven, en momenteel werk ik graag in een tussenvorm van die twee uitersten. Ik vind het aardig dat die ontwikkeling door een aantal critici ook als dusdanig wordt herkend. Zo heb ik wat Thierry Deleu betreft de juiste synthese gevonden tussen 'het nieuwe geluid' van de Tachtigers, 'het labo' van de experimentelen en de taal van de neoromantici. Ook Albert Hagenaars constateerde dat ik me nu al een tijd behaaglijk voel in het taalgebied tussen deze perspectieven. Het is wel zo dat ik de laatste jaren graag thematisch werk, zoals in mijn bundel Lambertus van Sint-Omaars beschrijft de wereld bijvoorbeeld en in deze nieuwe. Al blijf ik ook gewoon 'losse' gedichten schrijven. Die publiceer ik ook regelmatig online, in de Verklaringen op mijn website www.bertbevers.com. Het is natuurlijk ongelooflijk leuk als er een nieuwe bundel van je uitkomt, maar het internet biedt ook ongekende publicatiemogelijkheden!
Waar haalde je je inspiratie vandaan bij deze bundel?
Ik was bezig met een conceptueel project, waarbij ik alle bruggen van Parijs eens wilde aandoen. Ik zat een keer mijn foto-archief te ordenen, en trof daarin opnamen aan waarop ik op een paar verschillende bruggen in de Franse hoofdstad stond. Toen vroeg ik me plots af hoevéél er daarvan eigenlijk waren. Het zijn er 37 Sonn, en volgens mij zijn er niet veel Parijzenaars die ze alle 37 - zoals ik - bewandeld hebben. Het resultaat is overigens te zien op www.stroomafwaarts.blogspot.com. En al kuierend door Parijs kwam er het idee om dan ook alle arrondissementen van de stad maar eens aan te doen. Dat zijn er 20. En in elk daarvan ben ik op zoek gegaan naar iets wat me tot een gedicht kon inspireren. Vandaar de titel Arrondissementen: 20 gedichten bij de 20 Parijzer arrondissementen.
Is er een beweegreden om deze bundel juist nu uit te brengen?
Dat lijkt misschien zo omdat de Boekenbeurs in Antwerpen weer op komst is, maar neen. We hebben het over poëzie, hè? De markt daarvoor is sowieso erg klein. Je bent echt afhankelijk van de liefhebbers, en die maakt het niet zoveel uit wannéér er nieuw werk verschijnt.
Zit er in de bundel een boodschap voor de lezer?
Dat mag die zelf uitmaken als hij de bundel heeft gelezen.
Op welk publiek richt je je met dit werk?
Wel, op een ieder die weet of wil vermoeden dat er nog iets meer is dan schallende commerciële televisie en beseft dat er meer verschijnt dan kookboeken, lollige kalenders en boekjes van Arnon Grunberg of Youp van 't Hek. Je mag al eens iets verwachten van lezers, niet?
Waar kan het publiek je werk 'bemachtigen'?
In de betere boekhandel, of rechtstreeks bij de uitgever. Dat is trouwens een Bergse: Kleinood & Grootzeer van Gerrit Westerveld. Die heeft Arrondissementen ook prachtig geïllustreerd. Zijn bibliofiele uitgaven worden gaandeweg overigens steeds meer gewaardeerd. Belangstellenden kunnen het boekje bestellen via www.kleinood-en-grootzeer.com.
Kunnen we je nog een keer in het Bergse verwachten, of hou je je bij de 'presentatie' van je nieuwe werk in Antwerpen?
Waarom niet? Zo ver ligt de kleine Scheldestad nu ook weer niet van de grote, hè Sonn?
Tot zover de antwoorden van Bert. Voor de liefhebbers is het zeker aan te bevelen om jezelf te trakteren op dit 'Beverse' kleinood. Zeker nu de koudere dagen er weer aankomen, is er niks lekkerder dan voor de kachel te verdrinken in de pennenvruchten van een Bergs schrijver.
