Spanning, gezelligheid, afkijken en afluisteren om maar de beste te kunnen zijn.

Dat was in de eerste van de vele avonden van de vastenavendkwis die gehouden werd in café ’t Slik. Café ’t Slik bestaat dit jaar ook al weer 2 x 11jaar………………Marijn en Marijke Withagen werden dan ook luidkeels toe gezongen door de 105 kwis kandidaten. De mannen van de kwis Marijn van de Branden en Co Weezenbeek hadden weer de nodige inspiratie opgedaan om er een moeilijke avond van te maken. De foto’s van de mooie poorten waren al een discussie puntje van waar deze wel zouden zijn. Het geroezemoes bij de cryptische omschrijvingen van de liedjes en veldtekens was aan elke tafel wel een hot item. Bij de muziek ronde gingen we ver terug in de tijd, waar de etherpiraat radio Santana nog even was terug te horen. 

Op zo’n avond als deze kan je niet zonder Jury die alle formulieren na moesten kijken. Viel dan ook niet mee om alle handschriften te ontcijferen. Tussentijds werden er ook uitslagen gegeven hoe men er voor stond. Lag over het algemeen vaak heel dicht bij elkaar, meer in Marijn zijn woorden te spreken van “LEPELTJE-LEPELTJE zullen we maar zeggen”.

Maar om 11 minuten over 12 hadden ze het dan toch het eind resultaat op papier wie er gewonnen had. Van de 105 kandidaten die onderverdeeld waren in 21 teams kon er maar 1 de beste zijn. Nummer 21 als laatste kregen een troostprijs in de vorm van een zakje snoep. De nummer 4 die net niet bij de beste drie hoorde maar wel heel dicht daar tegen aan zat kregen het LEPELTJE-LEPELTJE aandenken. De nummer 3 en 2 een heerlijk gevulde zak met lekkers. En de nummer 1 mag zich een jaar lang de beste van allemaal noemen die de wisselbokaal en medaille overhandigd kregen van Marijke Withagen. 

Foto's en tekst Bastin van Elzakkers