De Stichting Kwaliteitskring Limburg doet het wel vaker; leden die elkaar en elkaars werk problemen beter leren kennen via het zogenaamde speed daten.
Traditiegetrouw ben ik een van de eersten die arriveert in Stein. Even traditiegetrouw staan daar de vlaaien me alweer op te wachten. Als iedereen gearriveerd is legt voorzitter Chrétien uit wat de bedoeling is. Deze middag zullen we in drie gesprekken (speed dates) enkele collega leden beter leren kennen en kunnen we problemen of uitdagingen die we op het werk tegen het lijf lopen, nader met elkaar bespreken. Het belooft een spannende middag te worden.
We worden naar buiten gedirigeerd en daar staat de spelersbus van Roda JC al op ons te wachten. De trotse kleuren zwart-geel doen haast pijn in je ogen en de slogan "Limburgs Passie" laat niets aan de verbeelding over, evenals de kolen die over de achtergrond van de voetbalclub vertellen.
Eenmaal in de bus gaat de reis naar Mechelen, niet het Belgische Mechelen zoals ik abusievelijk aangenomen had, nee we gaan naar het hart van de Mergellandroute. Jammer dat we onderweg niet van het prachtige Limburgse landschap kunnen genieten, want de bus wringt zich door smalle straatjes, kleine pittoreske dorpjes en gaat op en af. Nee, wij zijn midden in interessante gesprekken verzonken. Mark Tegels legt mij zijn vraagstuk voor waarin hij worstelt om fabrieken in India op dezelfde kwaliteitslijn te krijgen als voor het Amerikaanse bedrijf gemeengoed is in het Westen. Ik daarentegen leg hem de stelling voor of een bedrijfsbureau beter gesitueerd is bij een centraal bedrijfscluster of per individuele onderliggende afdelingen?
De gesprekken zijn intens en de meningen en inzichten van de collega's zijn zeer bruikbaar.
In Mechelen belanden we in een allerfraaiste kroeg met de veelbelovende naam " t Pintje". Deze "Hoeskamer van ut Mergelland" is beslist de moeite van het bezoeken waard. Je waant je zeker honderd jaar terug in de tijd en je weet niet waar je moet kijken. Ondertussen word je omarmd door een warm bad van Bourgondische gezelligheid, kun je er uitstekend eten of een overheerlijke Limburgse vlaai happen, maar voor de liefhebbers heel belangrijk; je hebt er diverse soorten van de lekkerste pintjes! (zie http://www.tpintjemechelen.nl )
Te snel volgt de reis naar huis weer. Dit keer ben ik in gesprek met Chrétien en hebben we het over de toekomst van het SKL, meer in de zin van hoe meer en andere activiteiten voor meer exposure kan zorgen en aldus voor een andere rol in het Limburgse bedrijvenlandschap.
Als we terug in Stein geraken neem ik afscheid van mijn collega's want er wacht nog een lange terugreis. Gelukkig hou ik van autorijden en naast wat files is een geweldig mooie avondlucht mijn toegift van de dag. Op naar de volgende SKL bijeenkomst. www.skl.nl
Even heb ik een dikke smile op mijn gezicht, want sommige van mijn collega's willen me al voordragen aan een ballotagecommissie die zich buigt over de vraagstelling of ik een Limburgs paspoort mag ontvangen. Immers, ik rijd al bijna acht jaar vanuit Bergen op Zoom naar Limburg om mijn kennis op te vijzelen, ben al opgenomen in het warme bad van gezelligheid, ben al helemaal gewend aan het eten van de Limburgse vlaaien en nu heb ik ook nog eens in de spelersbus van de Limburgse voetbalvereniging Roda JC gereden. Als dat niet genoeg bewijs is??
