Café ’t Slik had de primeur van de Dan Stennis Band te pakken.

 

 

Marijn en Marijke weten wel welke muzikanten ze moeten strikken. En toen Stan Verbraak het nieuws naar buiten bracht dat hij met een nieuw muzikaal project ging starten waren ze er als de kippen bij om de eerste try-out in hun eigen Café ’t Slik te laten plaatsvinden.

 

Stan heeft een aantal gerenommeerde muzikanten om zich heen verzameld.

De band bestaat uit:


- Stan Verbraak (Helloïse, Highway Chile, Stormbringer, 5150 – zang
- Bart Doornbusch (Lead Balloon) – gitaar
- Erik van Giesen (Spank !, SOT) – toetsen en backing vox
- Jeroen Simons (Lead Balloon, Epica) – drums
- Maurice Laurijs (Lead Balloon) – bas en backing vox

 

Zondagmiddag 25 september was het dan zo ver toen om een uur of vier de eerste klanken klonken. Al vanaf het eerste nummer werd je meegezogen in de jaren ’80. Lekkere opzwepende muzikaal sterke rocknummers. We horen Bon Jovi, Van Halen, Europe, maar ook nummers van E.L.O en dat soort muziek.

 

Je kunt merken dat dit een eerste try-out is. Soms hoor je nog een twijfeltje, een klein foutje of merk je dat de nummers beter op elkaar kunnen aansluiten. Maar daar is dan ook zo’n try-out voor, je bent immers een eerste optreden aan het ‘uit-proberen’!!

 

Wel hoor je en beleef je direct dat hier een stel rasartiesten aan het werk is. Hoe kan het ook anders als je de achtergrond van deze kerels een beetje kent. Wat ook direct opvalt is de passie en de beleving van ieder bandlid. Hier zijn een stel muzikale veelvraten aan de slag.

 

Erik van Giesen zit aan de zijkant van het podium. Zijn toetsen zijn dragend in de band en weten menig herkenbaar geluid te produceren waarbij het publiek direct bij de eerste tonen denkt:”Verrek, dat is dat nummer!” Je kunt aan het porem van Erik zien dat hij ‘diep in de nummers’ zit en het plezier spat er van af.

 

Dat laatste zie je zeker ook aan Maurice Laurijs op bas. Dit zijn de bewegingen van een rocker die lekker op zijn bas staat te plukken en zeer nadrukkelijk het contact zoekt met zijn medegitarist. De samenzang met Stan groeit tijdens het optreden.

 

Bart Doornbusch laat duidelijk merken dat hier een echte gitarist staat. Hij doet me soms denken aan de lead gitarist in mijn eerste band. Die kon af en toe ook helemaal van de wereld zijn, zo gaan ze op in de muziek en in hun spel. Lekker scheuren met dat ding, het was dan ook een genot om zijn spel te horen. Soms wat problemen met de keuze van de gitaar maar daar is weer zo’n try-out voor.

 

Hij was een beetje achter op het podium weggestopt, zoals altijd de rol van een drummer is. Dat zal straks in Duitsland wel anders zijn. Maar Jeroen Simons liet wel horen dat hij er was. Heerlijk strak, de band sturend en met hele leuke fills daar waar ze horen. Zoals in elke band vormen hij en Maurice het kloppend hart van een band die moeiteloos de heerlijkste rocksongs van de jaren ’80 brengt.

 

De zang, tja wat moeten we daar over zeggen? Met Stan ‘The Man’ Verbraak heb je een kanjer in je band. Ik ben een fan van hem vanwege zijn diversiteit. De hoogste noten komen of hartstikke puur of zo ruig als een grof scheurpapier zijn strot uit. Hij weet precies waar hij wat moet doen en pakt het publiek met zijn timing en zijn uitstraling. Deze keurige, soms haast wat ingetogen persoon, verwordt tot een beest van een zanger als hij op dat podium staat. ‘Livin on a Prayer’ van Bon Jovi ging niet helemaal vlekkeloos maar daar kan een verkoudheid debet aan zijn. Of is het gewoon dat nummers van Jon Bon Jovi geweldige nummers zijn om te horen en te spelen, maar verschrikkelijke klote nummers zijn om te zingen? Zelf heb ik die nummers ook gezongen maar daar waar andere nummers die hogere noten bevatten vanzelf gaan zit er bij een Bon Jovi nummer altijd wel dat ruwe randje dat op de een of andere manier in de weg zit.

 

De Dan Stennis Band staat garant voor een avond of middag bomvol rockplezier. De muzikanten zijn top en de nummers zijn herkenbaar, meeslepend en zorgen er voor dat iedereen wel gaat bewegen. Het plezier dat de bandleden onderling hebben en hun passie voor muziek zorgen er voor dat al heel snel de vonk overslaat op het publiek. Dat aloude gezegde dat als de band geniet dit overgedragen wordt op het publiek werd eens te meer deze middag aangetoond. En dit was nog maar de eerste try-out?!!

 

Wie deze middag heeft gemist, of gewoonweg meer wil zien van de Dan Stennis Band kan zich op vrijdagavond 7 oktober aanstaande melden bij Café Stroop te Bosschenhoofd. Het is zonde dat we niet met z’n allen mee kunnen naar Duitsland maar ik wil nu al de belofte van Stan en zijn muzikale maatjes horen dat ze na het Duitsland avontuur nog een keertje Bergen op Zoom vereren met een optreden. Ik ben namelijk hartstikke benieuwd wat de band laat zien en horen als het een geoliede band op volle oorlogssterkte is!

 

Deze middag was in ieder geval TOP.  Stan en vrienden, bedankt.

 

Marijn en Marijke, ook jullie bedankt voor het podium dat jullie de Dan Stennis Band boden!!