Gymnasium Juvenaat bestaat dit jaar al weer 115 jaar.

Om dit te vieren vond er op zaterdag 24 september een grote reünie van oud-leerlingen en oud-medewerkers plaats. Er waren maar liefst 476 mensen die zich ingeschreven hadden. Ook ik heb mijn leerjaren in het Juvenaat beleefd en heb het diploma mogen ontvangen.

Helaas was ik op het laatste moment verhinderd maar was stéénblij dat een aantal van mijn oud-klasgenoten ineens op het Beurspleintje bij Café De Markies opdoken. Sommige koppen veranderen nooit; direct herkende ik Jan-Luc de Wolf, Peter Hendrickx, Joris Huizinga of Linda Hajema. Anderen waren moeilijker te raden. Maar dat gaf allemaal niks want de drankjes en de vele verhalen volgden al snel. Het werd dan ook in ras tempo na enen! Dit vraagt eigenlijk om een jaarlijkse herhaling,.... minstens....

Doet me gelijk terugdenken aan mijn tijd in de schoolbanken van het oude Juvenaatgebouw:

Juvenaat

Hoge bogen buigen zich over me

de gladde vloer schrijdt voort

tot de langste gang.

Houten tafels klitten samen

ademloos schrijfgeduld

tot vragen afgevuurd

van de verhoging.

Romeinen dansen met de stelling

van Pythagoras

adjectief gezocht in vele talen

die ik wanhopig hoop te omarmen.

Paters zitten aan terwijl broeders bedienen

afgezonderd van discipuli op hun queeste

naar kennis, vriendschap en the meaning of life.

Ome Leo een baken in de jaren

van kind tot adolescent

De haast om te ontsnappen

nu 'n traan om het verlies van

een belangrijk deel van mijn leven.