Poosje geleden - Het is al weer van oktober geleden dat de kersverse schrijver Jacques van Eekelen zijn eerste boek lanceerde.
Het betekende een hoogtepunt in een bijzonder drukke periode. Inmiddels is de rust terug gekeerd in huize van Eekelen. Het is een goed moment om de schrijver eens ‘bij de kladden’ te grijpen en hem om zijn belevingen te vragen. Ik begin natuurlijk over de presentatie. Het antwoord luidt:” De boekpresentatie was een geweldige ervaring, een vol café Krijnen op de Dubbelstraat was net zo onder de indruk als ikzelf van de sprekers Jack Stuart en Ad Rooms over hun feilloze analyse van mijn schrijfproces, verpakt in de bekende Bergse humor”. Verder vertelt Jacques over de vele reacties die hij tijdens en vooral ook na de presentatie te horen kreeg. Mensen die hem aanspraken, of die hem een mailtje stuurden. Hij krijgt ook een warm gevoel als hij hoort dat behoorlijk wat mensen het boek niet alleen gekocht en gelezen hebben, maar het vervolgens weer uitgeleend hebben met de boodschap:”Dit moet je lezen”. Jacques geniet zichtbaar als hij dit soort ervaringen aanhaalt. Hij vindt het zeker de moeite waard van alle tijd die hij in het boek gestoken heeft. “Achteraf had ik er misschien iets eerder mee moeten beginnen dan had mijn vader het nog kunnen lezen”. Ondertussen blijkt dat Jacques al zo’n 70 % van zijn boek heeft verkocht en dat het behalve heel Nederland ook grote delen van Spanje heeft bereikt zoals Madrid, maar ook Malaga en Granada. De resultaten en de bevindingen smaken naar meer. Jacques heeft al heel wat ideetjes borrelen. “In mijn hoofd zitten nu verschillende scenario’s voor een nieuw boek. Dat varieert van een roman tot wederom non-fictie met autobiografische elementen, over tal van onderwerpen waar ik nog niet aan uit ben”. Het zou zo maar eens kunnen dat het veel weg zal hebben van een autobiografie. Daarnaast weet Jacques me te vertellen dat hij ook nadenkt over een ‘soort van dichtbundel’. Het tekent het groeiende zelfvertrouwen om als schrijver de volgende stappen te zetten. Het zou zo maar kunnen dat het dan weer een volledig Bergse productie wordt:”Waarom zou je het verder zoeken als het binnen de Bergse grenzen ook kan”.
foto's zijn van Dick Vermaas
