Page 12 - Over Berrege gesproken

Maar nu leek er iets goed mis te zijn. Binnen stonden

Harold van Prins Heerlijk, Ad van de Grote Slok en Frank

Nuijten met enige stemverheffing te praten.
‘ Wa mottik nou, al me vate zijn leeg, k’eb gin lek bier mir.

Ze ginge gistere al vóór achte en r’huis’. Het was

overduidelijk dat Harold behoorlijk boos was. Zijn handen

gingen bij elke zin de lucht in. Ook Ad was niet blij: ’Ier,
tzellefde. En kzijn al d’ééle ochend an’t belle, mar ’t lijke

wel of t’r ginnenééne bierbrouwer bier wul verkóópe.’ Zijn Met een bruuske beweging stapte Frank achter de toog en
schonk drie schrobbelaars in. ‘K’eb zellef ok gin bier mir,
schouders zakten haast tot beneden zijn broeksband.
Frank keek ongerust: ‘K’eb ze ammaal op d’r eige ketrakte dus motte me ’t ier mee doen.’

geweze, mar ze zegge damme d’r niks aan kenne doen. De

regering et de “carnaval” zoas da bove de slóót éét, in de Drieste Dirk keek zijn maatjes aan. Met een bezwaard hart

ban gedaan en de mense motte minder bier drinke vinne gingen ze weer aan het werk. Toen ze klaar waren en
uitbetaald, verlieten ze Den Enghel. Dirk stak een fiks stuk
ze. Enne, die carnaval kennok wel mee ’n glaske koolaa of

‘n “kopje koffie”. Ik zeg je, die bóóvedeslóóters snappe d’r drop uit de snoepzak achter zijn kiezen. Maar geen enkele
glimlach kon zijn tronie sieren. Dit was slecht nieuws.
niks van.’
Geen bier, geen Vastenavend meer. Hoe moest dat nou?

Op woensdagmiddag verzamelden ze zich in de kamer van

Theo, op tweehoog in de flat aan de Augustalaan. Erg

vrolijk waren ze niet. Geen Vastenavend, geen werk en

zeker geen optocht of zo. Hoe moest dat nou?