Page 16 - Over Berrege gesproken

‘Zo Dirk en vriende, da was een merakels seeriejeuze brief die
gullie naar Wana gestuurd et. En me n’ebbe navraag gedaan en

gullie et gelijk. D’r kom gin bierwage mir naar Berrge, gin
biertonneke. En mee de bierkeseumpsie mee dees

Vastenavenddage, is alles op in elleke kroeg in ons Krabbegat. En
da kenne me nie ‘ebbe. Jullie vraag was wamme dèèr aan kenne

doen. Nou, nie zoveul eigeluk. De Gróótste Boer ier, die et alle
ketrakte deurgenome en die verwijze ammaal naar de parregrááf

die zeg dasse gebonde zijn aan Over’eidsregels. En die Over’eid
wijs naar gezond’eidsbelange. En ’n aantal Bóóvedeslóóters zegge
da da de reden is wrom ze de bierbrouwers ebbe gezeed dasse gin

bier meer aan ’t zuije moge levere. Me zitte vast.’ De Prins at bijna
z’n hoofddeksel op van ellende. Steketee stak bijna zijn zwaard in

het plafond van nijd. Maar de Nar zat te lachen en kon niet stil
zitten op zijn stoel. Dirk werd zowaar boos: ‘Oe kenne gij nou
lache? Sebiet emme gin Vastenavend mir, da ken tog nie?’

De nar stak zijn narrestokske in de lucht en hief zijn vinger. ‘Beste

Dirk, Henk en Theo, me zitte iero nie vor niks. Wana et’r kraai naar
ons gestuurd mee ’n botschap. Morrege komt’r ’n gróóte verassing

naar Berrege. Mar wel eentje die opg’aald mot worre aan
Mattemburgh. En z’et gevroge of da gullie die verrassing wulle
ont’ale en naar de stad wulle brenge. Ge mot ammaal zorrge dagge

oew kieltje aan et, oew gerdijntje en zaddoek om et en ge kreg
bewaking mee, want onze eigenste Steketee zal d’rbij zijn. Wa

denkte, doede mee? Wana zee ommes da zonder ‘aar speesjaale
krabbekreukeltjes di geschenk nooit in Berrge zal aankomme!’