Page 21 - Over Berrege gesproken
P. 21

‘Déér moes de pliesie naar kijke,’ sprak Suus. En zo kwamen de vrienden op het
                                                                                            idee om een brief naar Steketee te schrijve, op het adres van Stichting
                                                                                            Vastenavend. Dirk vond het prima, maar besloot dat hij toch ook een brief naar
                                                                                            Wana zou schrijven. Die waakte over de Vastenavend “asse n’ond ove d’r puppies”.

                                                                                            De Stichting vond het wel een leuke brief en had besloten een antwoord te sturen.
                                                                                            Suus las de brief voor: ‘Beste krabbekes, me n’ebbe oew waaarschuuwing stikstéén
                                                                                            séériejeus genoome en ebbe Steketee op pad gestuurd. Ei wáák over ’t Krabbegat
                                                                                            en d‘r ken niks gebeure.’.

                                                                                            Dirk vond het nog steeds niks en maakte zich grote zorgen: ‘Jaja, die Steketee die
                                                                                            zit medde stoeltje in n’n dikke jas en mee ’n kruik Schrobbelèèr onder de
                                                                                            Gevangenepóórt. Assof mense uit Róózedáál eerst dèèr lengs komme.’


                                                                                            De vrienden wisten het niet meer en besloten er het bij te laten. De Stichting zou
                                                                                            het toch wel weten?

                                                                                            Dirk ging om acht uur naar bed. Hij kon de slaap niet vatten. Dan hoorde hij een
                                                                                            pikkend geluid tegen het glas. Hij opende het gordijn op een kier om naar buiten te
                                                                                            kijken. Op het raamkozijn zat een grote kraai met om zijn poot een briefje. Verrek,
                                                                                            dat was de kraai van Wana, bedacht Dirk zich. Hij opende het raam en spontaan
                                                                                            viel het briefje bij hem voor de voeten op de grond. De kraai stiet een luide kreet
                                                                                            uit, ‘Kááhhh,’ en vloog vervolgens weg.

                                                                                            Dirk vouwde het briefje open en las: ‘Beste Dirk, bedankt dagge mijn
                                                                                            gewaarschuuwd eb. K’eb gelijk me spiejonnekraaie in Tullepetaonestad an’t werrek
                                                                                            gezet. En witta wa, g’et immaal gelijk g’ad. Morregen’avend om nege n’uur komt’r

                                                                                            ’n platte kar mee ’n bééld naar ’t Bleekveldje. Ze wille de Geit van ze sokkel ‘ale en
                                                                                            dèèr ’n levesgróóte tullepetaon opzette. Mar da mag nie gebeure n’éé!! Dèèrom
                                                                                            motte gij meddoe vriende d’r vantevóóre al zijn. Ge wacht tottie Tullepetaone aan
                                                                                            komme rije en dan steeke jullie  toortse aan die ik weggeleed eb bij de sokkel van
                                                                                            de Geit. Agge mettie toortse zwaai motte dees liedje kei’ard zinge.’

                                                                                            Er stond een klein liedje in de brief.
   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26