Page 9 - Over Berrege gesproken
P. 9
Het rommelde op het scheld. Je kon het zien aan de
woeste golven, terwijl er toch helemaal geen storm was.
Diep in het paleis in de slikken was Wana woest. Wat
was dit nou? Zonder het kerstfeest om de harten van de
mensen op te wamen, zou het ook maar een koud
Vastenavendfeest worden. En er was niemand die
opstond om er iets aan te doen, behalve dit kleine
kreukeltje met de naam Dirk. Nee, dit kon ze niet laten
gebeuren, ze moest er iets aan doen. Dus riep ze al haar
dienaren bij zich. Het was al vroeg in de ochtend, maar
nog wel donker, toen ze wisten wat hen te doen stond.
Zelf haastte ze zich naar haar kookpot.
Toen ze klaar was, riep ze haar grote kraai bij zich met
heel zijn familie. Ze kregen allemaal een klein potje om
de nek en ze vlogen weg.
Het was heel speciaal “Leut-en-werremte-poeier”. De
kraaien strooiden dit uit over heel de stad Bergen op
Zoom. Stante pede werden de harten van de mensen
warm en hadden ze zin in een feest.