Het is vrijdagmiddag 23 juli en ik zit niet lekker in mijn vel.
De begeleidingsrit naar de laatste rustplaats van Richard Stols doet me toch meer dan ik had gedacht. https://www.bozinbeeld.nl/6602-r-i-p-richard Het was indrukwekkend en het doet me beseffen dat het leven heel abrupt voorbij kan zijn.
Maar toch, het is vakantietijd. Ik heb vier weken verlof. Dan is de beste manier om mijn hoofd leeg te maken, een rondje op de motor. Ik doe een rondje Tholen en besluit bij De Zeester iets te eten: slibtongetjes.
Het is deze avond ook een bijzondere avond. Marc Kerkhofs, Henk Witjes en ikzelf organiseren een literaire avond met een knipoog. Daarbij lanceren Marc en ik onze nieuwste pennenvruchten. Voordat ik me naar Theater Den Enghel te Bergen op Zoom beweeg, strijk ik eerst neer op het terrasje van Café De Saeck.
Hoewel ik aanvankelijk weinig zin had in de literaire avond, is mijn melancholieke gevoel totaal verdwenen. Het is een fantastische avond geworden. Het is dan ook bijna 00:00 uur als ik huiswaarts keer. Voor een verslag en veel foto’s: https://www.bozinbeeld.nl/6603-boekpresentatie-sonn-franken-marc-kerkhofs
De zaterdag en zondag zijn rustige dagen, met een bezoekje aan Grand Café De Grote Slok. Lekker gezellig aan de bar hangen met een pilsje in aangenaam gezelschap. Ik heb zelfs drie exemplaren verkocht van mijn nieuwste boek: Literaire glibberingen & poëtische trilsels.
Op maandag is het een onrustige “weer” dag en ik besluit een rondje Tholen te doen met mijn Cube. Het lijkt wel of ik tussen de buien door rij. De natte weg getuigt van behoorlijke regenval, maar ik bespeur zelf nauwelijks een paar druppeltjes. Maar de dag levert wel spectaculaire dreigende luchten op in combinatie met “plukjes” zonlicht. Het brengt prachtige contrasten voor de camera. Ik besluit met een vlees plankje bij De Zeester 😉
Dinsdag besluiten Henk en ik richting Oost Brabant te rijden. Via het navigatiesysteem kiezen we voor de kortste afstand, waarbij we snelwegen vermijden. Het levert schitterende plekjes op en menigmaal vragen Henk en ik onszelf af wat we in het leven verkeerd gedaan hebben; schitterend omgebouwde boerderijen rijgen zich in ons rijbeeld aaneen. Op een gegeven moment zien we een gezellig horecapand op de hoek van een kruising. Er staat een schitterende pick-up truck, oud, Amerikaans en met veel “patina” zullen we maar zeggen.
Echter eenmaal binnen zijn de tafels slecht schoongemaakt, is er een open keuken en staat er iemand keihard zijn onderdanen toe te spreken gelijk ware hij Gordon Ramsey en onze zin is gelijk verdwenen. We nuttigen snel een colaatje, maken gebruik van het toilet en zijn weer weg.
Op woensdag slaat het noodlot toe. Het is geen al te best weer en we moeten even op Tholen bij mijn zus zijn. Ik hoor een vreemd geluid aan mijn auto. Het lijkt toe- en af te nemen met de snelheid. Het heeft niks met de motor te maken en ook het intrappen van de koppeling maakt geen verschil. Ik vertrouw het niet en rij donderdagochtend naar de garage. De monteur die meerijdt, weet het direct; het is je wiellager. Tjakka, gelijk het advies niet ver meer te rijden, er moet een nieuw wiellager in. Ik kan hem pas de volgende week dinsdag naar de garage brengen in de hoop dat er een gaatje is. Eigenlijk zit de werkplaats in deze vakantieperiode vol tot begin september. Zo dreigt mijn vakantie letterlijk en figuurlijk in het water te vallen.
Donderdagmiddag grijp ik mijn kans als buienradar aangeeft dat er een regenloos gat is van twee uur. Het is dus tijd voor een kort motorritje.
Sja, behalve hier en daar wat te eten, is de eerste week behoorlijk vergald door de vele regenval en de schade aan mijn auto.
Henk en ik besluiten nog een uitsmijter te gaan eten bij Boove en Beneeje te Hoogerheide. In de avond is het tijd voor een gezellige avond in Café De Saeck met een aantal vrienden. Toch nog een leuke afsluiter van de 1e week vakantie.