Dinsdagavond 4 mei herdenken wij de slachtoffers van de Tweede Wereld Oorlog.

Het is een tijd om te zwijgen en in alle stilte hen te eren die onze bevrijding mogelijk hebben gemaakt. Zeker nu de generatie van mensen die het persoonlijk hebben meegemaakt, ons ontvalt en we een generatie jongeren hebben die zich nauwelijks bewust is wat deze vreselijke oorlog teweeg heeft gebracht, moeten we extra ons best doen om dit moment van herdenking te eren. 

Op vrijdag 5 mei mogen we dan weer vieren dat we al 76 jaar vrijheid kennen in dit deel van de wereld. 

Voor mij in ieder geval elk jaar weer een moment van reflectie en eerbetoon aan al die helden van weleer:

Vrijblijvendheid

Wit gekruist verleden

brandend in de zon

druipend in de regen 

standvastig in t gelid

gegrift in het hart

als offer van vrijheid 

Wij staan soms stram

slechts enkele minuten

omdat het nu moet op

deze benoemde dag

daar waar elk moment

vrijheid wordt geproefd 

Herdacht

Gevallen zielen schreiden in 

stilte in onze gedachten nu

tijd ons terugneemt naar

oorverdovend leed.

Uitbundig bloementapijt siert

een grauw verleden, gevallenen

die we even bezoeken als aflaat

voor 'n door hen geplaveid bestaan.

Vogels fluiten over verlaten

graven, eenzaamheid ten top,

ver van geliefden en familie

in eeuwige vergankelijkheid. 

Slaap zacht in dankbaarheid 

nu wij ons in rijen richten

op witte kruisen in t gelid

en jullie offers herdenken.