Het manuscript is gereed, het streven is om het boek tijdens de bevrijdingsfeesten in oktober te kunnen presenteren.

 

Ik liep er al een tijdje mee in mijn hoofd maar de avond van 4 mei van dit jaar, herdenkingsdag, zag ik veel documentaires en programma’s over de oorlog. Dat deed iets met me. In het verleden heb ik vaak met mensen uit Nederland en Duitsland gesproken die de oorlog hebben meegemaakt. Ik ben regelmatig naar Duitsland gereden en heb ook vaak met mensen daar gesproken. Zo heb ik best veel verhalen opgepikt over belevenissen in de oorlog. Vaak waren het mensen die normaliter niet over de oorlog wilden praten. Dat was een gedeelte van hun leven dat ze graag achter zich lieten. Maar, vooral als er ‘beleefgenoten’ bij elkaar waren kwamen de verhalen toch los. Met dit in mijn achterhoofd keek ik naar al die programma’s en zag hoe veel zenders het ene na het andere beeld uitspuwden. Het was 03:30 uur in de nacht dat ik achter mijn computer kroop en begon aan een oorlogsboek: ‘In de Schaduw van de Waarheid’.

 

Alles tezamen is het een verhaal geworden dat ons toont hoeveel verschillende gezichten de oorlog had. Die Amerikaanse overwinnaars waren niet allemaal zo goed als we in de geschiedenisboekjes terug zien. Zoals ook niet alle Duitsers zo slecht waren als ons verteld is. Er waren goede en slechte mensen, aan beide kanten. Er was moois en er was iets verschrikkelijks, het was een bizarre tijd.  In de nacht van 4 mei ben ik begonnen aan een nieuw boek. De naam is ‘In de schaduw van de waarheid’ en het is een verzonnen verhaal maar wel gebaseerd op verhalen die ik in de loop van de tijd opgepikt heb. Ik hoop met dit boek recht te doen aan zoveel mensen van beide kampen die gewoonweg de oorlog in gesleurd zijn en met de momenten waarin ze belandden zo goed mogelijk probeerden om te gaan en daarbij poogden te overleven. Zoals altijd laten de goede en de slechte kanten van de mens zich zien als hen iets overkomt. Hoe je daar mee om gaat bepaalt of je een goed mens bent of niet,  niet de beslissingen die voor je genomen worden waardoor je aan de ene kant of de andere van een conflict komt te staan.

 

Ik doe het om een stuk van onze geschiedenis een plaats te geven en tevens anderen een spiegel voor te houden die toont dat het leven niet zo eerlijk en overduidelijk is als we wel (willen) denken. Tevens is het zo dat dit een levend verhaal is dat wellicht binnenkort niet meer verteld kan worden. Immers, steeds meer overlevenden van de 2e Wereld Oorlog ontvallen ons en dus zijn er steeds minder mensen die ons die verhalen kunnen vertellen waardoor we aan de feiten van de geschiedenis boeken overgeleverd zijn. En die worden meestal opgetekend vanuit het perspectief van de overwinnaar. Misschien zelfs dat het een beeld levert waardoor we iets genuanceerder gaan denken over hedendaagse oorlogen en de vluchtelingenstromen die deze op gang brengen. Als je goed kijkt is de wereld veel kleurrijker en genuanceerder dan hedendaagse zwart-wit denkende populisten ons willen doen geloven.

 

Dit is in het kort waar het over gaat:

 

Jaap is de op één na jongste zoon uit een gezin van 11 kinderen. De Duitse oorlogsmachine neemt ook bezit van zijn stad, ergens in West Brabant. Hij wordt door de Duitse bezetter weggevoerd naar Duitsland om daar te werk gesteld te worden. Als jonge snaak van amper zeventien jaren wordt hij opgeleid tot motorordonnans. Hij levert berichten af van het Oostfront tot aan de Franse kust. Menig konvooi begeleidt hij om voorop te rijden en om straten af te sluiten als de colonnes langs komen. Jaap leert dat de oorlog het slechtste en het mooiste in mensen doet ontwaken, dat er aan alle zijden van het gevecht goed en kwaad is. Maar bovenal leert hij hoop te houden.

 

Dit verhaal is fictief, maar dan wel gebaseerd op de levenservaringen van mensen die de oorlog beleefd en overleefd hebben. Het geeft een aantal schaduwtinten aan waar zelden over gesproken wordt, laat staan dat het opgenomen is in de geschiedenisboeken. Dit is een verhaal dat, nu sinds zij die het beleefd hebben ons steeds meer ontvallen, niet in de vergetelheid mag geraken. Het is een spiegel naar het verleden die letterlijk in de schaduw van de waarheid staat!

 

 

In oktober zijn de bevrijdingsfeesten in onze stad Bergen op Zoom, ik zou graag mijn boek daar presenteren. Dus inmiddels ben ik aan het kijken wat de mogelijkheden zijn om het uit te geven. Een conceptversie van het boek heb ik al klaar, het boek is geschreven. Allereerst ligt het nu bij een aantal kritische lezers. Ik wil op deze wijze zoveel mogelijk fouten er uit filteren. Zelf word je op een gegeven moment ‘leesblind’ voor alle miskleunen die je in de eerste versie hebt staan. Je weet immers wat je wilt zeggen en leest daarom vaak over de fouten heen. Kritische lezers helpen je ‘door een nieuwe bril te kijken’.

 

Voor de cover van het boek heb ik ook al een mooi idee. Ik wil een authentieke Duitse motor op de kaft omdat de hoofdpersoon in het verhaal op een dergelijke machine reed. Ik heb al contact met iemand in Soest die beschikt over een rijdende in goede staat zijnde Duitse oorlogsmotor; een Zündapp KS750 met zijspan. De eigenaar beschikt ook over een Duitse mantel en de bijbehorende stofbril. We hebben reeds de afspraak dat ik naar hem toe ga en een aantal mooie foto’s schiet. Ik wil namelijk op de cover een dergelijke foto. Aanstaande zaterdag rijd ik naar het ‘Soldatenheim’ of wel ‘Soldatencasino’ op het terrein van vliegbasis Soesterberg. Ik heb permissie om daar foto’s van de oude motor tegen een authentieke achtergrond van een historisch pand te maken voor de cover. Binnen in het boek komt een foto uit de oorlog zelf.

 

Ik hou jullie op de hoogte en ik hoop echt dat het me gaat lukken om dit boek in oktober uit te geven. Daarbij kan ik financiële hulp goed gebruiken en daarom zal ik ook hier en daar mijn oor te luister leggen bij geïnteresseerden. Ik denk namelijk dat ik die partij(en) een heel mooi voorstel kan voorleggen.

 

Ben je geïnteresseerd? Neem dan contact met me op via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

 

Sonn Franken

 

 

Hier onder een terugblik op de bevrijdingsfeesten in Bergen op Zoom