Het Vastenavend Féést is weer officieel losgebarsten met een stikleutige intocht.

Ze waren er weer bij hoor; Erremenie Krabbestamp. Al sinds 1977 bezitten zij de straten in en om Bergen op Zoom tijdens de Vastenavendperiode. Iedere krab herkent deze ‘Erremenie’; de stevige tred, de vuurrode outfit en de vastberaden klanken, alles toont dat hier een dijk van een band aan de slag is.

Er stond aan het begin van de middag een ‘Lelijke Eend’ voor De Draak met het kenteken ‘Peking’ en met allemaal chinezen er in. Het publiek zag je allemaal peinzen:”Wat is dit en wat moet het voorstellen?”  Later toen de Prins zijn intocht aankondigde werd het duidelijk; Een Riksja met daarin de Chinezen kwam aanrijden en ontvoerde af en toe een mooie deerne. We zullen dat beeld ongetwijfeld in de optocht terug zien.

Kwart over drie zou de Prins met zijn gevolg arriveren op het station. Daarna zou een feestelijke stoet naar de Grote Markt trekken. Dat laat niet onverlet dat op diezelfde markt al lang tevoren mensen zich verzamelen. Vol aandacht nemen ze hun plaatsje in achter de hekken en wachten op wat komen gaat.

Het was al een poosje geleden dat Manon als student in Bergen op Zoom woonde en in Breda studeerde. De Vastenavend snoof ze in volle teugen op. Ze verhuisde naar het buitenland maar de Vastenavendroep bleef luid en dus kun je ze weer in het Bergse vinden tijdens deze dagen. En natuurlijk moet dochterlief mee want dat pure Bergse gevoel wordt met de paplepel ingegoten.

Het Vastenavendweekend en vooral de intocht, Kindervastenavend en Optocht zijn de middagen dat hele gezinnen op stap gaan. Niet alleen vaders, moeders en kinderen, maar ook opa’s en oma’s zijn van de partij. En dan is het natuurlijk wel een moment om een mooi familiekiekje te maken in volle Vastenavend kledij natuurlijk.

Daar was dan het moment voor de wachtenden op de Grote markt; De Prins kwam er aan. Halzen werden gereikt en iedereen stond op de tenen om maar een eerste blik van het gerijke te kunnen vangen. Maar de verwachting werd volledig waar gemaakt, een heuse professor, boekenkast en wereldbol van de Vastenavend waren op het gerijke te vinden. En het belangrijkste; het bracht Prins Nillis IIIe terug in zijn Krabbegat.

Steketee was al eerder gearriveerd. Hij beklom snel het podium en wist in geen tijd het publiek warm te krijgen voor de ontvangst van de prins. De dweilbandjes speelden, en Steketee danste als nooit tevoren, die eeuwige vrolijke grens op zijn snoet. Het was aanstekelijk, want alle krabben dansten mee met de Veldwachter van Berrege met deze dagen.

Het was voor Burgemeester Petter de tweede keer dat hij zijn stad moest afgeven. Het was tijd om de sleutel van Bergen op Zoom over te dragen aan de prins van het ultieme Bergse Leut feest. Hij hield zijn speech kort en overhandigde de sleutel aan de prins die hem trots boven het hoofd hield. En terwijl Burgemeester Petter het dumke aan de neus hield barstte het feestgevoel los.

Alle notabelen op het podium. Traditiegetrouw het dumke aan de neus, maar toch er is iets vreemds aan de hand…. Als je goed kijkt, zie je dat de Hoogheid Nillis III de rechterhand gebruikt daar waar de Bergse traditie dicteert dat het de linkerhand is. Het zij hem vergeven want in zijn linkerhand hield hij immers de stadssleutel van Bergen op Zoom vast.

En toen was het tijd voor de Gróótste Boer die z'n Ellef Gebooje voorlas:

Ten eerste
Agge swijle lengst ’t Nuuwe ABG dweilt motter rekening mee ouwe datte deurgeleerde ouwe van dage van ‘t verrinneweerde Ketrientje dèèr nouw al wóóne, ok al sta d’t nog in de kinderschoene. D’r worre dèèrzo ieleke n’avend ouweren’avende g’ouwe waar ze d’r eige lekker kenne n’ontplooje en de resultate uit ’t verleeje worre besproke, wa d’overeges gin geransies biedt vor de toekomst. Ge mot mar zo denke...”Wie wa bejaard, die et wa!”.

Ten tweede
Agge de kommede Vastenavend ’n ziekte onder de leeje n’et kunde bij dokter Schlüter of dokter Oei oeweige late teste. T’is verbóóje om tuis te blijve, ok al edde last van ’n serrepetiene-lip, schoolziekte, deurlegge na ‘t dweile, ‘n kefettie-schimmel, de ròòje n’ond, leut-uitslag op oew maske of luddevedu. T’is oe wel aan te raaje n’om gepokt en gemazeld naar ’t zieken’uis te gaan en oe bij de klieniekloon te melde vor ’n mementopname mar allééneg mar as iederéén BRAAF IS.

Ten derde
Agge tijdes ’t dweile beter te laat dan overtijd lengst de Kaai lopt en ge ziet dèèr ’n aanlokkele voorgevel, dan is da kefee Waldolala. Agge binne gaat kunde zien da d’in ’t pand nog volop gestript wor, datter deur d’eigenare flink wor gepeest, dasse ’t gat in de mart, of beter gezeed, de Kaai, ebbe gevonde. T’is oe aan te raaje dèèr binne uit te kijke, want as ’n vrouwke dèèrzo zeg dagge te ver gaat, dan komde te dicht bij.

Ten vierde
Agge veul note op oew zang et en ’t Nuuwe Liedje mee wil zinge motter rekening mee ouwe da agge drie tòòne zingt van ‘t 1e koeplet, 2 regels uit ‘t 2e koeplet, 11 lettergrepe van ‘t 3e koeplet, en vier woorde uit ’t refrein, dagge dan toch nog goed uitkom. T’is dan toch weer ’t ouwe liedje.

Ten vijfde
Onze Geit van Mie d’n Os is jareg en die zalege meid jubeleert omdasse 55 jaar is geworre. Ge mot wete datte Geit ‘t móóiste meske van éél onze Vastenavendklas is. T’is oe dan ok aan te raaje naar aar toe te dweile en op ’t Bléékveldje ellef menute te jubele. Mar ge mot d’r wel rekening mee ouwe dasse n’in d’onbewaakte n’overgang zit, en dagge na ieleke ellef menute stil zijt omdasse dan ’n menopauze nóódeg et. Ze ken ok ’n bietje sikkeneureg worre, om niks mekkere, en ‘n opvlieger krijge. Bendjes die bij de Geit speule motte rekening ouwe mè stemmingswisselinge en ’n opgeblaze gevoel.

Ten zesde
Agge gaat dweile motter rekening mee ouwe datte paaltjes in de binnestad ’n uur éérder om’òòg komme. Ge mot dus goed uitkijke vor de zellefvereffende paaltjes bij de Moeregrebstraat, dasse n’in de Zuivelstraat om ’t uur om’òòg gaan, en n’in de Bosstraat om ‘t uur omlaag. Op de Gròòte Mart gaan op d’eve dage de rechse paaltjes om’òòg en op oneve dage de lingse. Agge da ammaal ont’ouwt, stade nooit nie voor paal. Mar ’t kèn zomaar gebeure dasse ammaal gezakt zijn... dan zijn me geslaagd!

Ten zevende
Nouw ge as Berregenèèr grates en vor niks ken trouwe motter rekening mee ouwe datta in ’n Berregs kwetierke gepiept mot zijn en dagge raadsleeje kreg as trouwamtenèèr. T’is oe aan te raaje n’om ok nog ’n eigegemakt trouwboekske mee te neme, ’n gròòte bruidstaart voor ’t ééle stadsketoor, derteg witte bròòdjes en ’n dinerbon vor ’t ketienepersoneel. Agge dan Ton Linsse n’of Ad van de Weege vor oe et staan tijdes de voltrekking motte oppasse dasse nie onder oew duive schiete! Waarvan akte!

Ten achtste
Agge oewe n’oto gaat perkere in ’t Krabbegat, motter nouw rekening mee ouwe datte nuuwe apperate allerlei dinge aan oe gaan vrage zowas; zijde mette oto? Edde de konteener al buite gezet? Edde d’ondebelasting al betaald? Oeneer denkte trug te komme? Ben d’al wiste stemme? Enzovoort, enzovoort. Ge mot ok wete dattie apperate zulle trugprate en pas agge alles goed et gezeed zulle die apperate n’oew bonneke uittuffe.

Ten negende
Nouw t’r donkere luchte bove Vee&Dee en Blokker ange en ’t winkelbestand in onze stad éél errreg keldert is t’r vor ons ammaal werrek aan de winkel! ’t Is aan te bevele om ier ‘s ekstra mè d’oew winkelwagetje lengst te gaan en mè goed gevulde tasse tuis te komme. Zo ouw Berrege op Zoom z’n Vroom en worre me nie voor Blokker gezet. Ik zou oe dèèrom gèère wille vrage om dees bodschap deur te geve!

Ten tiende
Nouw Valentijnsdag uitgerekend, persies op vandaag val, is `t aan te raaje ’n Valetijnskaart te sture en nouw `s `n kirke mè d’n oriezjeneel kedo aan te komme bij oew geliefde. Ge ken dan denke n`aan romanties tafele n`in de friettent, `n intiem drankske n`aan de tòòg of `n leuteg avendje tenéél tusse de dweile n`op de Kaai. Mar mè d’n ROOS en daal oefde ier nie aan te komme!

Ten ellefde
Ge motter rekening mee ouwe dagge as dweil feitelek nooit uitgeleerd rakt. Ge mot staazje blijve lòòpe lengst alle kefeekes, dèèr verrekkes veul proef-werrek doen en ok nog `s de blinde kaart van ’t Krabbegat uit oew kop kenne om saves veileg tuis te kenne komme. En reken t `r mar op dagge dèèr steveg over’oord wor agge naar de leste schoolbel binnevalt.