Wie er niet was heeft echt iets gemist. De laatste donderdagavond van ’t seizoen voor Slik en Schorre. Eigenlijk waren de Wilhelminaveld optredens al twee weken geleden gestopt.

Echter, een telefoontje naar Marijn en Carla deed iets veranderen in de planning. De band Bloom was op tournee door de Benelux om hun nieuwste CD te promoten. Ergens in België vielen wat optredens uit en dus zochten ze andere mogelijkheden. De faam van ’t Slik als muziekcafé is behoorlijk aan het groeien blijkbaar, want steeds vaker worden ze gebeld door andere organisaties. Toen het voorprogramma omstreeks 22:00 uur begon met de twee dames en de drummer van Koogaphone was het niet erg druk. Maar dat mocht de pret niet drukken. Het drietal zette een leuk stuk muziek weg. De gitariste was ook leadzanger en had een mooie zuivere stem. De bassiste viel in de refreinen goed bij. Wat er soms aan finesse ontbrak in het gitaarspel werd goed gemaakt door een gezonde dosis enthousiasme. Vooral tegen het einde was de eerste aarzeling ingeruild voor een portie onvervalste stevige rock. Een leuke opwarmer voor de hoofdact. Toen de mannen van Bloom het podium opkwamen bleek uit alles dat er al veel routine samen gebundeld was. Alhoewel ‘All that is’ hun eerste CD is heeft het viertal al behoorlijk wat meegemaakt. In het verleden waren ze al eens in Italië uitgenodigd en stonden ze op het kleine bijpodium geprogrammeerd. Het jaar daar op stonden ze als hoofdact op het grote podium voor maar liefst 12.000 mensen te spelen. De muziek is rauw, stevige rock, maar toch met een ingetogenheid waar het past. De zanger beschikt over een fantastische stem die er staat. Zoals ook de band er staat; strak en vol dynamiek. Je kunt zien dat ze totaal op elkaar zijn ingespeeld. Dat gecombineerd met de passie en het enthousiasme en je wordt als publiek gewoonweg meegesleept met de muziek. Al bij al was het een echte topavond daar in ’t Slik. Wie er niet was, heeft ECHT wat gemist.