Afgelopen woensdag 25 augustus is Wim Bosters thuis overleden. Wim was ernstig ziek maar weigerde het leven aan zich voorbij te laten gaan. Toch werd het hem iets meer dan een week geleden te machtig en werd hij naar het ziekenhuis gebracht. Zijn laatste groet aan vrienden was “De beer is geveld”.

Wim was een bekend persoon in het Bergse. Hij was de nestor van de horeca. Al vanaf zijn 14^e stapte hij in het vak toen hij bij De Gouden Leeuw in de Fortuinstraat ging werken. Nadat hij met Mia in 1966 getrouwd was begon hij aan het eigen avontuur. In 1969 begonnen ze aan een eigen kroeg: Bar den Hoeven aan de Vismarkt. Daarna volgden het Hoefke aan de Zandstraat en als laatste Thalia op het Thaliaplein. Op 5 mei 2009 tapten ze daar hun laatste pilsje. Het was tijd om van de vrijheid zonder cafébeslommeringen te gaan genieten. Helaas werd kort daarop de ziekte vastgesteld.

Wim was een geliefd persoon, een man die iedereen raakte met zijn humor, zijn betrokkenheid en zijn eerlijkheid. Wim was ook altijd dezelfde, je wist wat je aan hem had. Natuurlijk had hij ook zijn streken. Veel mensen weten verhalen over hem te vertellen, zoals hoe hij op een paardenmarkt het ineens in zijn hoofd haalde om Shetland pony’s te kopen. Wat opvalt is dat bij al diegenen die verhalen over Wim vertellen, er een dikke grijns op het gezicht ligt. Wim heeft zich nooit neergelegd bij zijn ziekte. Tot het laatst toe ging hij op stap. Hij bezocht vrienden of nodigde ze uit, genoot van een diner in een restaurant, of ging gezellig bij zijn collega horecamensen een pilsje drinken. En altijd was er die lach voor de mensen. Een vrolijk mens was het, ook zoals hij daar de laatste Krabbenfoor op het terras zat aan het Beurspleintje.

Met Wim Bosters verliest Bergen op Zoom een persoonlijkeid. Maar iedereen zal hem blijven herinneren als die aimabele man, met die eeuwige glimlach. Een adres waar de deur altijd voor je open stond. Laten we die vrolijkheid en zijn genieten van het leven onthouden en in ere houden. Wim, proost, we drinken er één op je.

Vanuit deze kant wens ik Mia, gezin, familie en vrienden sterkte.