Alweer een jaar geleden was het, dat we voor het allereerst met vier broers op pad waren.
Vier gebroeders en vier gezusters telt het gezin van Martien en Nel Franken - Paardenkam. Toch was het vorig jaar voor de eerste keer dat we als vier broers samen op stap gingen. Deden we toen een tochtje Duitsland, dit jaar besloten we De Ardennen eens te verkennen. Ik stond voor zeven uur bij Henk, en zaterdag 17 november stonden we precies om zeven uur in de ochtend bij Nico Franken. Vnadaar was het richting Steenbergen om Sjef op te pikken. De dag tevoren had ik de auto al volgegooid en een hoop waterflesjes ingeslagen. Nico laaide een volle tas met broodjes ham en kaas aan boord, Ijsthee, allerlei drop, stophoest en heerlijke stukken droge worst. Sjef deed er niet voor onder, die had een volle zak met koffiekoeken, pecanokoeken en natuurlijk een aantal zakken drop bij zich. We zouden niet van de honger of dorst hoeven om te komen.
We koersten langs de Anderlecht kant van Brussel om dan snel de autosnelweg te verlaten. Eenmaal beneden aan de afslag lieten we mijn Belgische navagiste, op een of andere manier heeft mijn navigatiesysteem de stem van een Belgische deerne, de kortste route binnendoor naar Huy uitzoeken. Het ging langs de kleinste paadjes, onverhard zelfs, waarbij we vreesden ergens in ene weiland te blijven steken. Maar mijn kloeke Cube kan alle wegen aan, en dus kwamen we weer goed uit de rimboe op de begaanbare wegen. OP een gegeven moment was de weg afgelsoten, we kozen er voor even te stoppen, de beentjes te strekken en een broodje te verorberen. Toen de slaap goed uit onze ogen gewreven was, bleken we op de parkierplaats halt gehouden te hebben,.... juist ja de parkeerplaats bij het grote monument van Waterloo. De leeuw staartde ijzig in de verte en we moesten lachen dat we dit monument al niet eerder gezien hadden. Wellicht haddden we teveel zitten mouwen in de auto, want het was weer beregezellig.
Eenmaal in Huy besloten we een leuk plekje op te zoeken voor een bak koffie en thee. Nadad iedereen zijn blaas geleegd had en we een rondje rond de Kathedraal gelopen hadden, gingen we aan op de volgende bestemming: Durbuy. Wat een gezellig dorpje bij dat fraaie kasteel. De straatjes draaien en keren en de nauwe steegjes nemen je zo eeuwen terug in de tijd. Allerlei leutige, kitscherige maar vooral gezellige winkeltjes proberen je aandacht te vangen en er is dan ook plenty te zien. Zoals die Sandwichery, waar een op zijn achterpoten staand varken naar binnen probeert te gluren, of die piraat die met scherpe grijns op zijnne bakkes je naar zijn waren linkt. Zelfs een heus piratencafé nodigt je uit om een paar daalders op een bierton te leggen in ruil voor een versnapering die de dorst doet lessen en je hersencellen doet krimpen van de alcohol. Kortom, stikstééngezellig en we hebben daar ook een lekkere steak gegeten. De twee piraten die bier uit een horn zaten te drinken, maakten ook hier het plaatje compleet. Buiten werd er al volop getimmerd, gebouwd en verzameld voor wat een fantastische kersthappening moet worden.
De toch voerde verder naar La Roche en binnendoor naar Luik. Helaas, de avond valt al vroeg in november, dus is het tijd om mijn Cube wat snelwegkilometers te laten maken naar Steenbergen, Primulavend Bergen op Zoom, om vervolgens Henk thuis af te zetten en mij naar huis te brengen. Wadde stikstéénmerakelsleutige dag broers. Dit schreeuwt om herhaling, en waarom een jaar wachten? Ik ben er al klaar voor. Ik hoor het wel, Henk, Nico en Sjef!
