Een geweldige zomer hebben we dit jaar, en het is nog niet voorbij.

Je zag dan ook regelmatig groepen motorrijders, duo's of enkelingen. Ze genoten met volle teugen van al dat goede weer en zochten massaal de weg op voor leuke motortripjes door het hele land.

En precies dat heb ik ook gedaan. Soms alleen, dan weer met mijn broer of neef, dan weer met een groepje. Je verstand gaat op nul en je geniet van de vrijheid met de wind in je kop. 

Elke motorrijder is ook een liefhebber. Je ziet het aan de wijze waarop ze elkaar groeten als ze een andere motorrijder passeren. Je ziet het ook aan de manier waarop ze elkaar bij elke halte opzoeken, over hun rijwiel praten en samen genieten van al dat fraais op twee wielen. De Amerikanendagen zijn geliefd en dat is niet voor niets natuurlijk. Juist daar kun je van heel wat moois genieten. Maar ook de wegen in Zeeland worden dik bezocht. Ik mag zelf ook graag die kant op rijden, even over de Boulevard van Vlissingen, over de dijk bij West-Kapelle, een ijsje eten aan de haven in Veere, of gewoonweg ene terrasje op zoeken. 

Vind het wel heel bijzonder om te zien hoe mijn Indian Scout juist veel belangstelling van oudere mensen trekt. Waar ik dat ding ook weg zet, de oudere mensen komen spontaan naar me toe om te vragen "of dat nou toch echt wel een echte Indian is". Kun je nagaan wat voor indruk dergelijke machines in hun jeugd op hen gemaakt hebben. Kortom, zo ben ik op pad, en zo sta ik met oudere mensen van een stukje prachtige techniek te genieten en praten we over de nostalgische gevoelens dit bij hen naar voren brengt.

Motorrijden is een passie, het is een beleving die in je bloed dringt, die je dwingt om weer op pad te gaan, om wegen te verkennen, de wind te voelen en vooral de vrijheid te beleven als je je eigen ding doet en rijdt waar die tweewieler jou wil brengen. 

De ruige gangsterbendes die onze wetten en regels aan hun laars lappen, die het "mijn en dijn" niet kennen, die elke criminele activiteit aanvangen om zelf over de rug van anderen rijk te worden, ja ook zij die vinden dat ze buiten de wetten van de maatschappij staan en de leden van diezelfde maatschappij mogen onderdrukken en schofferen, dat ze toevallig op een motorfiets rijden maakt hen heus niet tot een echte biker. 

Voor mij is een echte biker die man of vrouw die geniet van het rijden. Dat kan in je eentje zijn of met een groep metgezellen. Sommigen doen het dag en nacht, door weer en wind, anderen gebruiken hun geliefde ros vooral in de zomermaanden. Als je dan ook de drang hebt om die passie met anderen te delen, met hen te kletsen, hen te groeten onderweg, en gewoonweg die motor een belangstuk van je leven is, ja dan mag je je wat mij betreft echt biker noemen.

Deze zomer was ik veel meer op pad dan anders. Een uitgeruimde garage en een nieuwe Indian Scout zijn hier debet aan. Zelfs als ik de auto pak om naar mijn werk te gaan, werp ik even een blik in de garage; daar staat mijn motor te pronken. Alsof hij wil zeggen:'Wanneer gaan we weer.'  En ik zeg dan in mijzelf, 'Heel snel weer, laat die kilometers maar komen.' 

Voor hen die zelf geen motor rijden, er ook niets mee hebben. Ik hoop dat je ziet dat niet elke motorrijder tuig is, dat het niet allemaal van die rare snoeshanen zijn die je uit de weg moet gaan. Nee hoor, motorrijden is voor iedereen en het overgrote deel van die motorrijders is gewoon net als jij en ik. Dus groet ze een keer, maak een praatje. En vooral, geniet van al die prachtige bikes in allerlei kleuren en vormen, merken en modellen, het is de moeite waard.