Al vaak reden we door de Ardennen. Ook deze vakantie gingen Henk en ik weer die kant op.

De heuvels, de afwisselingen tussen grasland en akkerbouw, de volslagen vreemde panden naast de monumentale gebouwen en boerderijen en vooral een stuk geschiedenis, dat is toch wel wat de Ardennen signeert. De kleine weggetjes slingeren van bocht naar bocht, van heuvel naar dal en altijd word je weer verrast door wat er om de hoek voor je ligt. Dat gebeurde precies toen we het dorpje Harzé binnen reden. Plots was daar aan de linkerhand het uitzicht op een prachtig kasteel met grote tuin. Chateau de Harzé dateert uit de 17e eeuw en biedt geweldig fraaie gebouwen tegen een prachtige achtergrond. Momenteel is het in gebruik als restaurant, hotel, worden er seminars gehouden en zijn er ruimten voor presentaties en workshops te huren. We moesten onze auto wel stallen op de naaste parkeerplaats en betraden de gronden. De foto's tonen genoeg. Vooral de buitenkant ademt nog één en al historie uit. Binnen zijn er nog wat oude taferelen te bewonderen maar voor de rest is het kasteel duidelijk onder invloed van de horeca functie. Niettemin is het beslist een bezoekje waard mede ook omdat in één van de gebouwen een Maalderij- en Bakkersmuseum te vinden is.

Op de weg richting Bastogne troffen we in een klein stadje ineens een Duitse tank aan. Veelal is het geallieerd materiaal wat her en der in de Ardennen te vinden is omdat hier erg hard gevochten is. Vaak zie je dergelijke tanks of alleen de geschutskoepel op een stuk beton staan. Een Duitse tanks is niet zo vanzelfsprekend dus ook hier hadden we een tussen stop. We vervolgden de weg naar Bastogne en wat direct opvalt is dat deze befaamde stad een langgerekt lint is. Behalve de Hoofdstraat die direct het centrum bevat is er qua zijwegen weinig te beleven. Het was wel goed druk en je zag de parkeerplaatsen bezet evenals de terrasjes in de winkelstraat en het plein. Omdat het weer zich nadrukkelijk van z'n slechte kant dreigde te laten zien besloten Henk en ik om verder te rijden. Tot we het bord tegenkwamen dat ons naar het oorlogsmonument leidde. Het is een indrukwekkend monument dat ons meeneemt naar de vele doden en gewonden die in de harde strijd van het door de Duitsers gestarte Ardennenoffensief gevallen zijn. Het was lastig om een parkeerplaatsje te vinden want het was erg druk. Toen we naar de auto terugliepen viel het op dat de meeste bezoekers, net als wij zelf, slechts een korte tussenstop gemaakt hadden om vervolgens weer in de auto te stappen. Voor ons was het een teken om weer huiswaarts te keren na weer mooie indrukken en plaatjes opgedaan te hebben.