Wie ooit al eens Daansbergen 48 te Halsteren heeft bezocht, weet het: de Beeldentuin van Paula Withagen is een bijzondere plek.

Deze oase van rust is fraai aangelegd, huisvest prachtige beelden en is prachtig aangelegd om al dit fraais een bijzondere plek te geven. Deze dans tussen kunst en tuin wordt nog eens extra versterkt door de vele doorkijkjes en zithoekjes zodat je alle mooie indrukken op je gemakje tot je kan nemen.

Elk jaar weet kunstenaar Paula de beleving nog extra te versterken. Twee weekenden lang verzamelt ze andere kunstenaars om zich heen die hun “zielsvruchten” in de tuin exposeren.

Dit jaar was het alweer de 22e keer dat Paula en haar man Mannes dit organiseerden. Het weer was bijzonder fraai en je zag dat er ondertussen een trouw publiek is opgebouwd. Met kunstenaars als Frida van Overbeke (glas), Sonja Peersman (keramiek), Patricia Valkenburg (textiel en keramiek), Loes Müller (sieraden), Adriaan Vroegop (“assemblage van restmateriaal”) en natuurlijk Paula Withagen zelf (schilderen en beeldhouwen), was er weer het nodige "kunstzinnige vuurwerk" voor handen.

Frans van Oosterbosch verrichtte de officiële opening en nam het publiek mee langs de deelnemende kunstenaars in zijn verhaal over hun verleden en werk. Het publiek was gezegend met een zonnetje en kon zich verfrissen met de koele drankjes die onder een party tent te vinden waren.

Al op vrijdag struinden de mensen op hun gemakje door de tuin en namen al dit fraais tot zich. En dat was eigenlijk het hele weekend zo. Mensen die op de fiets waren, of toch maar de auto gepakt hadden, maar ook wandelaars hielden hier hun stop om even te “ontrusten” in deze weelderige oase van schoonheid, een plek om waarlijk even te ontsnappen aan de dagelijkse drukte.

En dan te bedenken dat we er ook nog in het weekend van 5 juli terecht kunnen, dus diegenen die dit afgelopen weekend gemist hebben, kunnen alsnog een mooi uitstapje doen.

(lees onder de foto's door)

Ook de Bergse schrijver Sonn Franken had het genoegen dit weekend een eigen plekje te hebben. Met zijn boeken uitgestald wist hij de bezoekers te vertellen over de achtergrond van zijn werk en de wijze waarop een en ander tot stand gekomen was. Boeken die ook gretig aftrek vonden bij menig bezoeker. Paula zelf was dan ook aangenaam verrast: ‘Ik zie heel veel mensen met een boek van jou onder de arm de tuin weer verlaten 😉.

Zo was er een heer die in Bergen op Zoom geboren was, lang in de Bredase straat gewoond had waar zijn vader huisarts was en nu in Portugal woonde. Hij kon de lokroep van de “Open Beeldentuindagen” van Paula niet weerstaan en nam volop de tijd om al het mooie werk dat dit weekend te bewonderen was in zich op te nemen. Natuurlijk moest het “Bergs werk” van Sonn, in de vorm van “Drieste Dirk” en “Doole deur Berrege”, aangevuld met een gedichtenbundel, mee afreizen naar Portugal.

Dan was daar een oudere dame met de naam Elst, afkomstig uit Borgvliet in Bergen op Zoom. Ze was verrukt over het fotoboek dat de Vastenavend in alle facetten toonde. Het moest mee als cadeautje voor een familielid.

Een wat oudere man hoorde met veel interesse het verhaal van “In de schaduw van de waarheid” aan, het oorlogsboek van Sonn. Het raakte hem zichtbaar, helaas was het laatste exemplaar zojuist verkocht. ‘Doe mij die Engelse versie maar, dan kan ik gelijk mijn Engels ophalen,’ lachte hij.

Een echtpaar liet zich graag de verhalen achter de boeken vertellen, zoals de achtergrond van “Drieste Dirk”. De oudere dame met rollator moest even gniffelen toen ze hoorde over het “appeltjes jatten bij boer Bartje Boeboe”.  ‘Dat heb ik vorige week ook nog gedaan. Die appels lagen daar zo maar bij die boer en toen heb ik er een paar in de tas van mijn rollator gestopt.’

Sonn kon alleen maar lachen bij deze anekdote. Hij stopte haar het boekje “Doole deur Berrege” toe en fluisterde: ‘hier, stop dit ook maar in die tas aan uw rollator, maar niks tegen uw man vertellen hé.’ En die man….. die stond op slechts een paar passen achter haar.

Sonn werd dit weekend ondersteund door zijn nichtje Djuna Pellis, of zoals hij graag vertelt: ‘De oudste dochter, van de oudste dochter, van mijn oudste zus 😉.’

Het was een mooi weekend, waarin Sonn’s boeken gretig aftrek vonden, maar nog belangrijker, waar hij in gesprek kon gaan met geïnteresseerde mensen die graag een boek lezen en zich verdiepen in de verhalen.

Djuna en Sonn sloten een heel mooi weekend af met een lekker hapje eten bij “Boove & Beneeje” waar Sonn de eerste mosselen van dit seizoen proefde.