Op naar wéér een project van Herman en Maxim: zondag 27 november in 't Slik!!
Voor de liefhebber wordt het weer smullen. Herman en Maxim zijn weer aan één van hun projecten bezig. Voor de liefhebber betekent dat maar één ding: Smullen op zondag 27 november in ‘t Slik vanaf een uurtje of 16:00 uur !!
Aarzelend stap ik De Schorre binnen. Het lijkt er donker uit te zien, maar ja dat kun je van buiten nooit goed zien. Als ik eenmaal de goed isolerende tweede deur open draai hoor ik al de klanken van instrumenten. Ik ben op de eerste en enige repetitie die voorzien is voor dit project. Binnen gekomen groet ik de mannen: Herman (drums), Maxim (gitaar), William (zang), Hajo (toetsen), en Maurice (bas). De sfeer is ontspannen, maar toch niet helemaal. John Mayer mag dan wel niet zo heel erg bekend zijn aan deze kant van de oceaan, ik kan zo één twee drie geen knallende hits verzinnen, maar het is wel een echte rasartiest die de muzikale lat erg hoog legt. Wil je je wagen aan een tribute moet je dan ook van goede huize komen. “Dit is voor ons eigenlijk een logische stap. Je wilt muzikaal gezien toch steeds meer brengen”, aldus Maxim. Hij en Herman zijn echte fans. Ook de anderen weten de artiest wel te waarderen. “Al komen die CD’s nu wel m’n strot uit, na ze maandenlang elke dag tot in de treuren te horen”, lacht William. De leden hebben alle partijen voor hun eigen instrument al maandenlang thuis doorgenomen. Nu gaan ze vandaag in één repetitie alles doornemen. En zo moet het zondag de 27e spetteren. “We moeten wel Marijn en Carla bedanken”, aldus Herman, “Die steken toch maar weer hun nek uit om deze middag mogelijk te maken”. Een topmiddag dus!
De echte kenner weet wel wie de andere artiesten naast Maxim en Herman zijn. Stuk voor stuk doorgewinterde rasmuzikanten die de kneepjes van het vak wel kennen. “je komt automatisch bij deze gasten uit”, aldus Herman, “voor dit project hebben we echte toppers nodig”. Dat belooft dus wat! Het maakt zeker nieuwsgierig om een kijkje te wagen.
In Amerika is hij razend populair, maar aan deze kant van de grote plas is hij wat minder bekend: John Mayer. Wie eens op youtube zoekt komt al snel bij behoorlijk wat nummers van hem uit. Het is een speciale man, iemand die erg veel aandacht aan details schenkt. “Zijn zanglijnen zijn ontzettend complex, er is niet één couplet hetzelfde als een ander”, vertelt William terwijl hij z’n hoofd schudt. “Je moet dus ontzettend alert en geconcentreerd zijn”. Herman vult dat aan:”Dat maakt het optreden ook zo speciaal. Dikwijls kun je bij veel covers wel wegkomen met een foutje. Maar bij een nummer van Mayer val je direct door de mand”. Maxim kan dat beamen. Ook hij heeft al ondervonden dat een blues weliswaar een blues lijkt, maar dat John Mayer alle akkoorden net een ander tintje geeft:”en het ergste is, dat ene foutje dat je maakt verstoort absoluut direct het nummer. Je kan en mag je dus absoluut geen fouten veroorloven”. Ik kijk de mannen eens aan als er nu een stilte valt. “Herman lacht:”En daarom komen Maxim en ik weer bij deze mannen uit. Wie anders dan William heeft zo’n timing in zijn zang en past met zijn timbre zo in wat we zoeken? En met Maurice hebben we die bassist die de felle loopjes aan kan die de songs hebben”. William lacht:”het was eens m’n droom, en nu komt hij uit...Herman is een keer aardig tegen mij!”
