Vandaag ontvingen wij een schrijven dat mijn hart deed schreien......
Louis van der Kalle schreef de volgende brief aan het college van Bergen op Zoom:
Geacht college,
Gisteren, zaterdag 25 juli 2020, was in BNdeStem de kop te lezen “Ricky Dinkelberg stopt met de Keet”. Een kop waarvan ik jaren dacht dat ik die nooit zou lezen. Ik verwachtte veel eerder een kop: ’Ricky Dinkelberg kreeg de versierselen behorende bij koninklijke onderscheiding opgespeld door burgervader Petter’. Of ‘Ricky Dinkelberg ontving de erepenning van de gemeente Bergen op Zoom’. Waarom waren die koppen mijn verwachting? Omdat Ricky zo’n krantenkop verdient voor een jarenlang menslievend hulpbetoon aan tal van buurtgenoten. Wat ik las in het BN bericht was niet de Ricky die ik al jaren ken. Ik ken Ricky al vele jaren en afgelopen vrijdagochtend had ik haar gesproken. Binnen 24 uur kreeg ik namelijk van vijf verschillende mensen een bericht dat het niet goed ging met Ricky, voor mij alle reden om even aan te lopen. De Keet was haar levenswerk! Niet het gebouwtje maar wat daar en op het speelterrein gebeurde. Het was haar vervulling van haar vaders leven en werken. Iets doen voor de ‘ander’ en de samenleving. Een ontmoetingsplek waar voor iedereen plaats zou zijn. Samenwerken was in haar ziel gebrand. En samenwerken met vrijwilligers deed ze. Kinderen een veilige speelomgeving bieden. Haar buurt netjes houden. Culturen met elkaar laten praten en werken. Bemiddelen. Mensen (nieuwkomers/vluchtelingen) wegwijs maken in de voor hen vreemde Nederlandse cultuur, uitleggen hoe het in Nederland werkt. Dolende zielen een troostend woord bieden en een arm om uit te huilen. Geestelijke bijstand op ‘Ricky’s’ manier. De menselijke manier. Zij nam menig professionele zorginstelling het werk uit handen en gaf op haar manier de samenleving en de leefbaarheid in een complexe volkswijk vorm. Een volksvrouw met een hart van goud.
Wat is er gebeurd om haar over de kling te jagen? Het gevoel niet de medewerking te krijgen die nodig was. Langzaam de geldelijke erfenis van haar vader zien opraken en tal van instanties ervaren als horende doof. Bureaucratische werkwijzen en procedures die feitelijk blijken blokkades op te werpen op momenten dat het niet kan. Bij de één gaat het om mensen bij de ander lijkt het te gaan om regeltjes. Diep in het hart heeft ieder mens, dus ook een ‘wondervrouw’ als Ricky, behoefte aan waardering, erkenning en vertrouwen.
Het gaat niet alleen om het gebrek aan medewerking en vertrouwen door representanten van een volkshuisvester als Stadlander maar ook om de rol van een gemeente die onrust zaait. Voor Ricky en haar vrijwilligers is een gemeent die begint over een benodigde vergunning over iets wat al jaren functioneert iets beangstigend. Ervaren tegenwerking zuigt ook een wondervrouw als Ricky leeg. Haar laatste woorden in het artikel waren: “Ik ben er helemaal klaar mee”.
Dat is niet de Ricky die ik ken. Het geeft wel aan hoe moe ze is van de ervaren tegenwerking.
Nu is het wat mij betreft aan de gemeente Bergen op Zoom en aan Stadlander om niet te wachten en het bij ‘een deur open te zetten’ te laten.
Ricky en haar vrijwilligers hebben de afgelopen jaren prachtig werk geleverd en de gemeente en de samenleving veel geld bespaard en alles gedaan om een wijk gastvrij en leefbaarder te maken. Wethouders, bestuurders van Stadlander ga eens kijken bij de Keet en het speelterrein. Het ziet er uit om door een ringetje te halen. Dat komt door de vrijwilligers. Dat is onbetaalbaar. Feitelijk gaat het om jaarlijks een beperkte som geld die nodig is (drie à vierduizend euro). Het bespaart veel en veel meer. Maar wat nog belangrijker is: het zijn mensen die mensen helpen zonder alle (dure) bureaucratie van de zogenoemde professionals.
- Wat gaat uw college doen om ‘De Keet’ en alles waar die naam voor staat te reactiveren?
Zorg dat de wondervrouw Ricky zich kan herpakken, want in mijn beleving is de Ricky die ik ken niet klaar met De Keet of haar buurkinderen en haar buurtgenoten die hulp nodig hebben maar met de gemeentelijke ambtenarij/bestuurders en die van Stadlander. Leden van beide organisaties dienen - wat mij betreft - over hun schaduw heen te stappen. Geloof mij dat is goed voor de gemeente, goed voor Stadlander als volkshuisvester en voor de samenleving.
In afwachting van uw reactie,
Louis van der Kallen
Wij kunnen niet anders dan de hartekreet van Louis te onderschrijven, nee zelfs te onderstrepen! Met een vette dubbele streep.
Alweer een voorbeeld hoe het Bergs DNA om zeep wordt geholpen. De gezelligheid en saamhorigheid die bij monde van De Keet (lees met name Ricky Dinkelberg) de wijk voedde en omarmde, dreigt hierbij weg te vallen. Dat kan en mag toch niet gebeuren? Moet Bergen op Zoom nu echt afglijden van stad naar een verpauperd dorp, zoals we onlangs de woorden van een gerenommeerd Bergs ondernemer mochten vernemen? We maken regels en afspraken om een mooie samenleving te kunnen bouwen, maar het is toch niet zo dat we die samenleving ondergeschikt laten zijn aan regeltjes en afspraken? Het is toch niet zo dat de kortzichtigheid en en eigen fiancieel belang dienende regenten en geldverstrekkers diezelfde maatschappij verkrachten en de noden van de burger aan hun laars lappen? Dit kan niet waar zijn !!!
Nee, Louis heeft hierbij zo ontzettend gelijk. Ook wij hopen dat deze beslissing alsnog teruggedraaid kan worden en dat mensen die al zolang vrijwillig hun bijdrage leveren, dit weer met passie en vooral plezier kunnen blijven doen. ALS we hen maar de juiste hulp kunnen bieden.
Ik kijk graag terug op een evenement dat Ricky samen met Sylvain en Els, en anderen organiseerden om de wijk De Zeekant te eren en te herinneringen, nu deze karakteristieke volkswijk moest plaatsmaken voor nieuwbouw. Ook toen was De Keet, de ontmoetingsplaats van zovele buurtgenoten:
