Dat is de zorg die wordt uitgesproken door vertegenwoordigers van Bergen op Zoom Cultureel.

Donderdag om 17:00 uur verzamelden zich mensen van Stichting Lievevrouwegilde (de Maria-Ommegang), Stichting Sint-Nicolaas, Stichting Proefmei, Stichting Vastenavend, Stichting Bergse Jazzevenementen, Stichting De Vierschaar, Stichting Bergse Reuzenstoet in Theater Den Enghel. Zij maken zich allen zorgen over de koers die de stad Bergen op Zoom dreigt te gaan varen, getuige het focusakkoord. Daarom brachten zij een gezamenlijke persverklaring uit, onderaan dit artikel toegevoegd.

Leden van de pers waren aanwezig om de nodige vragen te stellen.

Allereerst uit de “coalitie” van Bergse cultuur haar zorgen over het focusakkoord. Volgens haar gaat dit niet alleen ten koste van de cultuur in onze stad, maar ook ten aanzien van de sociaal economische waarden. Het betreft eigenlijk de gehele Brabantse Wal, want de impact is enorm groot. Men wijst er op dat er een behoorlijk aantal jaren een stevig fundament is gelegd en dat het een uitzonderlijk fenomeen is dat er zoveel vrijwilligers hun steentje bijdragen aan al die evenementen in Bergen op Zoom.

‘Waarom bezuinigen op die zaken die de stad juist geld opleveren,’ wordt er gesteld. Het vertegenwoordigt een stuk DNA van de stad en men vreest dat dit verloren gaat. Hierbij wordt direct gesteld: ‘Wat eenmaal weg is, komt nooit meer terug. Waarom is de politiek niet met ons in overleg gegaan?’

Met dit laatste statement is precies de spijker op de kop geslagen. Het focusakkoord is opgesteld vanuit de visie van het nieuwe zakencollege van onze stad. Het is zeker niet de eerste keer dat er (alweer) geen of weinig overleg met de betrokkenen is gevoerd. Het was al de vrees van veel Bergenaren, toen niet Bergenaren zitting namen in dit nieuwe college; immers geen feeling met wie of wat de stad Bergen op Zoom is.

De pers stelt kritische vragen als: ‘Waar moet er dan bezuinigd worden,’ en ‘Waar baseren jullie je conclusies op?’ De antwoorden vanuit de vertegenwoordigers is simpel: ‘Waarom ga je snijden in dat gedeelte dat de stad geld oplevert,’ en ‘Wij baseren ons op het focusakkoord zelf, op verzonden mails en andere signalen die we al binnen gekregen hebben.’

Terecht wijzen de diverse vertegenwoordigers op de toegevoegde waarden van de culturele evenementen. Ze brengen massa’s mensen op de been. Horeca en het bedrijfsleven profiteren ervan. ‘Als je naar Proefmei kijkt, zit er nog een andere waarde aan vast, waar nu niet naar gekeken wordt: het is een unieke manier om te netwerken en zaken te doen in een ongedwongen relaxte sfeer. Dit zijn juist de omstandigheden die de stad extra’s opleveren.’ Anderen wijzen op al die andere betrokken mensen en bedrijven die garen spinnen bij al deze evenementen. De financiële impact is vele malen groter. Die zes ton waar nu over gesproken wordt, kan de doodsteek betekenen voor evenementen die de stad miljoenen in het laatje brengen.

Een nieuwe kritische vraag wordt op het panel afgevuurd: ‘Die zes ton zijn alleen maar bezuinigingsvoorstellen voor 2020. En gezien de coronaperikelen zijn al veel evenementen gecanceld. Dan heb je die kosten toch niet en voel je financiële pijn toch ook niet zo? We moeten nog maar afwachten wat de bezuinigingsvoorstellen voor na 2020 zijn.?’

Het antwoord laat zien hoe complex de financiële stroom is. Verzekeringen gaan gewoon door, opslag van materialen gaan gewoon door, contracten zijn al gesloten, de kosten gaan gewoon door, ook al omdat de voorbereidingen voor komende jaren nu al opgepakt worden. Het laat ook pijnlijk zien dat juist hier overleg met alle partijen noodzakelijk is. ‘Natuurlijk willen wij meedenken, natuurlijk begrijpen we de situatie van onze stad. Maar het steekt dat er ten aanzien van dit focusakkoord er helemaal geen overleg met ons heeft plaatsgevonden. Er wordt nu puur gesneden in kosten, en dan wel in dat gedeelte dat de stad geld oplevert. Dat is toch snijden in eigen vlees?’

Er komt nog een praktisch voorbeeld vanuit Stichting Sint-Nicolaas. ‘Stel dat inkomsten wegvallen. Dat houdt dan in dat we bij voorbeeld met onze vieringen de kaartjes voor duurdere prijzen moeten verkopen. Iets dat direct zal resulteren in een geringere toegankelijkheid voor kinderen, met name aan de financiële onderkant van onze maatschappij!’ 

Een ander voorbeeld is de Jeugd Monumentendag, dat is heel uniek in Nederland, je vindt dit alleen in Bergen op Zoom. Kinderen krijgen een stuk geschiedenisles van de omgeving die ze nooit meer vergeten. Het vergroot hun interesse en zorgt voor aanwas bij al die andere evenementen. Zo brengen we het DNA over op ónze jeugd.’

Met dit laatste komen we op een van de grootste vrezen. Of zoals Marco Duijvelaar verwoordt: Voor de kleinere cultuurgroepen is dit de doodsteek en dat zal grote consequenties hebben. Zij leveren namelijk het talent aan voor de grotere evenementen, hier worden de vrijwilligers “geboren” en begint de interesse om aan de grotere evenementen mee te kunnen doen. Het is het fundament onder wat onze regio zo bijzonder maakt qua cultuur. Haal dit weg en de stad verwordt tot een slaapstadje.’ 

Deze middag verwoordt de angst die onder de Bergse bevolking leeft. Een stadsbestuur met alleen de zakelijke kant voor ogen, maar zonder inzicht wie of wat Bergen op Zoom, wat de Brabantse Wal nu eigenlijk is. Bezuinigen om te bezuinigen, zonder inzicht waar de verdienmodellen liggen. Opgestelde maatregelen, zonder vooraf je oor te luister hebben gelegd bij die partijen die het betreft, en die juist hadden kunnen adviseren en helpen bij de besluitvorming in wat voor Bergen op Zoom een bijzonder moeilijk traject gaat worden.

Haal het leven uit de stad weg, en ook de horeca zal de klappen voelen, het langzaam opkrabbelende bedrijfsleven zal weer een klap krijgen, een fatale dit keer. De potentie tot bruisende stad om zeep geholpen door de beperkte blik van duitenkluivers die de stad Bergen op Zoom in een coma zullen doen belanden.

Toch maar eerst in overleg dan? De “cultuur branche” reikt de hand, zij zijn er klaar voor om mee te denken.

En anders dan de Provincie Brabant cultuur als hobby beschouwt, praten we hier over professionele mensen en organisaties.

Dennis geeft als laatste nog mee: ‘Al die jaren hebben we niets dan lof voor het ambtelijk apparaat, een uitstekende samenwerking. Het is de politiek en aldus de besluitvorming over onze toekomst, waar we nu bezorgd over zijn!’  

PERSVERKLARING ORGANISATIES VAN NIET-COMMERCIëLE EVENEMENTEN IN BERGEN OP ZOOM d.d. 2 JULI 2020

De inhoud van het Focusakkoord en de recente mededeling over bezuinigingen op subsidies aan culturele organisaties vormen de aanleiding om, als organisatoren van niet-commerciële evenementen in Bergen op Zoom, deze persconferentie te beleggen.

Wij zijn vertegenwoordigers van: Stichting Lievevrouwegilde (de Maria-Ommegang), Stichting Sint-Nicolaas, Stichting Proefmei, Stichting Vastenavend, Stichting Bergse Jazz Evenementen, Stichting De Vierschaar, Stichting Bergse Reuzenstoet. 

DE STAD GAAT DOOD

Sinds de tweede wereldoorlog, dus in meer dan 75 jaar is er in Bergen op Zoom een voor Nederland unieke evenementencultuur opgebouwd. De voorgenomen bezuinigingen, opgenomen in het Focusakkoord, zouden rampzalig zijn en bedreigen rechtstreeks het voortbestaan van deze cultuur. Als we niet uitkijken zal het huidige bestuur van de stad één van de belangrijkste pijlers van Bergen op Zoom (lees ook DNA van de stad) en de Brabantse Wal in 1 jaar volledig te niet doen.

BELANG BELICHT

Wij willen u graag het belang van onze evenementen voor de stad belichten en de consequenties benoemen als deze evenementen niet meer door de gemeente Bergen op Zoom ondersteund worden. De evenementen zijn zowel op cultuur-maatschappelijk vlak van zeer groot belang, als sociaaleconomisch zeer waardevol. En daarmee ònmisbaar voor de stad.

DE VRIJWILLIGER (AANsluiten, NIET UITsluiten)

Onze organisaties bestaan louter uit vrijwilligers, al snel zo’n 2000 in totaal. Die, om niet, maar met liefde en plezier, vele uren steken in het organiseren van evenementen op een zeer hoog, meestal professioneel niveau. Een situatie die in de huidige maatschappij, met steeds meer individualisering, uniek is. Deze vrijwilligers zijn de schakel, het fundament waarop de evenementencultuur is gebouwd. Vrijwilligers, die er tevens voor zorgen dat de evenementen gefinancierd worden, laagdrempelig blijven en daarmee dus vaak gratis te bezoeken zijn. Vrijwilligers die het cement vormen tussen verschillende bevolkingsgroepen, omdat ze samenwerken in één organisatie onder behoud van gelijkheid en gelijkwaardigheid.  Op twee manieren is het dus: AANsluiten ……en NIET: UITsluiten.

De evenementen verrijken de cultuur in de stad en verhogen de aantrekkelijkheid en de leefbaarheid van de stad voor zowel bewoners als bezoekers. Kortom cultuurmaatschappelijk is dit al onmisbaar.

WIN-WIN WAARSCHUWING

De evenementen en de organisaties daarachter hebben ook een grote sociaaleconomische betekenis. Tegenover de paar ton subsidie aan het culture veld, staan miljoenen aan inkomsten die door onze evenementen gegenereerd worden. Denk dan aan de uitgaven van bezoekers aan onze horeca, onze winkels, een bezoek aan de Brabantse Wal etc. Het stopzetten of zelfs het verminderen van subsidies, als ook het facilitair ondersteunen van onze evenementen door de gemeente, zou zo dus miljoenen aan inkomsten uit de stad wegnemen.

Daarnaast helpt de ondersteuning van de gemeente (o.a. door aanbevelingen) om sponsoren over te halen een bijdrage te blijven leveren. Het mes snijdt dus aan twee kanten. We willen hierbij dan ook een winst (of win-win) waarschuwing aan college en raad geven: Want de baten zijn vele malen hoger dan de kosten. Het is geen dure hobby. Het is een unieke culturele samenwerking met een uniek verdienmodel voor de stad. VOOR DE STAD.

ETALAGE

De evenementen verhogen de aantrekkelijkheid en leefbaarheid van de stad. Wie wil er wonen in een stad waar niks gebeurt op cultureel vlak? Wie komt er als toerist naar Bergen op Zoom, als er werkelijk niets te doen is. Waarvan de inwoners niet kunnen etaleren waarin ze goed zijn en waarop ze trots mogen zijn. Uiteindelijk zijn de inwoners de grootste aandeelhouders van onze cultuur en evenementen. Het heeft alles te maken met wie wij zijn, waar we vandaan komen en waar we naar toe willen. Wij in Bergen bestaan hier voor een groot deel omdat we samen dingen willen doen. Samen bouwen, samen sjouwen, samen dweilen, samen proeven, samen sporten, samen lopen, samen zingen, samen spelen, samen swingen, samen zorgen. …En zo samen belangeloos van onze stad iets moois en leuks willen maken. 

DUS: Waarom bezuinigen op subsidies, die uiteindelijk de stad het meervoudige opleveren?

BLIJVENDE DNA-SCHADE

We begrijpen dat er in Bergen op Zoom bezuinigd moet worden. Maar we schrikken wel van de ongenuanceerdheid en oppervlakkigheid waarmee het huidige college aan de slag wil gaan. 

Een dialoog met de organisatoren van evenementen zou toch veel meer op zijn plaats zijn. En zeker een beter begin van zo’n operatie. Want het kan toch niet zo zijn dat het gemeentelijk beleid uiteindelijk resulteert in een levenloze stad? Een stad die onherstelbare schade oploopt aan haar DNA.

OPROEP

We doen een klemmend beroep op de raad en het college: Ga met ons het gesprek aan om de inzet van de vrijwilligers, de organisaties van de evenementen en daarmee het culturele veld, zoals dat de afgelopen 75 jaar is ontstaan, voor de stad en de regio te behouden.

We nodigen hierbij alle betrokken partijen voor uit.

Tot zover dit persbericht namens alle aangesloten stichtingen.