Wind gelukkig geen spelbreker
God is een Bergenaar zeggen we wel eens, maar dat was met de intocht in ons Krabbegat weer te merken. Het bleef droog en de wind was ook geen spelbreker. Om precies elf over drie kwam de Blauwe schuit aan voor de pui van het station. Na het ontvangst van de Grootste Boer en de woorden waar Prins Nilles III ons mee toesprak om er een mooie leutige Vastenavend van te gaan maken kon het startsein gegeven worden om richting de Grote Markt toe te gaan in een lange leutstoet. Vooraf en tijdens de intocht stonden de mensen al rijen dik te wachten om de Prins voor zijn laatste Vastenavend toe te juichen. Om kwart over vier klonken de luide knallen dat de Prinsenwagen de Groet Markt op kwam rijden.
Eenmaal op het podium werd men welkom geheten door Burgemeester Frank Petter die de sleutel voor de komende vier dagen overhandigde aan Prins Nilles III. Traditie getrouw las de Grootste boer de elf gebooje op om daarna echt aan het grote feest te beginnen.
* Ten eerste
Leve de nuuwe tijd! Alles ken op ’t internet worre besteld. Van ’t eerste gebod tot ’n pilske uit ’t kefee, al kredde die tuis zonder schuim. Vastenavend kende nie bestelle. Da motte zellef af’ale, kende nie ruile, mar blef onbetaalbaar.
* Ten tweede
’t Is verbòòje te denke damme in ’t Krabbegat nie duurzaam zouwe zijn. Vastenavend ouwe doen me ielek jaar mè d’t zellefde dweilpak, me drage allééneg mar tweed’ands oedjes en d’andgemakte veldtekes van netuurgips zijn mè d’ope monde geschilderd.
* Ten derde
’t Nuuwe pliesieburo is van alle gemakke voorzien mette spulle van ‘t fejiete Fasilitèèr Bedrijf. Voor te natte dweile zijn d’r speesjale koelcelle n’om snel op te dròòge. Oproerkraaiers magge meedoen aan ’t Zang- en Vluchtspel en magge n’ok d’eskeeproem op ’t dakterras bezoeke zo dasse d’r eige nie buitegeslote voele.
* Ten vierde
Oew neus lat oe nie wijer kijke dan da tie lang is, dèèr stade altijd achter en gift oe ’t zalegste gevoel damme kenne. Oew neus is nét Vastenavend; ge motter uit’ale watter in zit.
* Ten vijfde
Nouw damme 75 jaar aan één stuk in vrede ebbe magge dweile is d’onvrede nog nooit zo gròòt gewist as t’afgelòòpe jaar. Brandweermanne rake n’uitgeblust, aannemers bijte n’in ’t stikstof, verpleegsters zijn ’t verband kwijt, boere n’ale trekkers over en onderwijzeresse sukkele metter overgang. Dèèrom is ‘t aan te bevele dagge de komme’de dage oew zinne verzet en mè veul leut oew neus achternaar ga dweile.
* Ten zesde
’t Is gebòòje om nie veul uitgelate te worre van de vuste òòge ondebelasing. Vroeger kostte ‘n ond gin drol, mar nouw worre me strak aan ‘t lijntje g’ouwe. ‘t Is leuteg om ‘n ond t’ebbe, mar zó ouwde d’r ‘n kater aan over.
* Ten zeuvende
Nouw me messenalle ebbe zitte snottere n’en kwiele bij Supersum, motter rekening mee ouwe da geméénteraadsleeje naar de verkiezinge ok as bevrijders binneg’aald wille worre. D’r is wel één verschil… de Kanedeze bleve nie.
* Ten achtste
Weges ’t fajiesement van ’t Fasilitèèr Bedrijf zal t’r gin peblieke tribune worre n’opgezet bij raadsvergaderinge. D’r zijn wel staanplekke vor Kerremus-ekspletante, zowas ’n oliebollekraam en ’n ‘op de poffertjeskraam’ waar dagge maandeleks onzin mag uitkrame.
* Ten negende
Vanweges d’n Optocht zulle d’r ‘n dinsdag veul spookrijers tege de klok in gaan rije. Toeschouwers zijn meschient ’t spoor bijster en kenne van ’t padje gerake. Op de Mart zal de stoet links aan ’t stadsbestuur verbijtrekke, dus motte dèèr ’n bietje link kijke. Vor stijve en dikke nekke zal midalgan worre verstrekt.
* Ten tiende
Berrege wor wereldberoemd op tillevisie. Van Dort ving André van Duin as ‘n verse ansjovis, Maarten Van Rossem mopperde over de Gevangenepoort en Ko van de Ketterij beet as ‘n Man in ’n Ond. Me zage n’ok Annèt Stinenbosch bij ‘Ik vertrek’, Ton Linssen bij ‘Ik zijn d’r bijna’ en Patrick van der Velden bij ‘Ellep, ik zijn wet’ouwer’. De geméénteraad dee mee bij ‘Per seconde wijzer’, wel in ’n vertraagde uitvoering, anders ging ’t vus te snel vor zullie.
* Ten ellefde
Ge motter rekening mee ouwe dagge dees jaar oew neus goed ken luchte. Volle geurvreters motte kenne vele en aalt ‘m nie op vor ‘n volle pisbak. ’t Is ok toegestaan ’n luchje te late vliege en attie stinkt, motte mar denke, as iederéén ‘n kirke flink snuift, is t’ie zó wir weg.
Foto's en tekst Bastin van Elzakkers
