Godijn Publishing kijkt al weer reikhalzend uit naar haar volgende editie van Boek10 op 9 december aanstaande in Schouwburg Het Park te Hoorn.

Dus wij stellen dan ook graag de zesde auteur aan jullie voor: Marc Kerkhofs!

Kun je jezelf in het kort omschrijven en waar ben je woonachtig?

Mijn naam is Marc Kerkhofs en ik ben geboren in het Belgische Dilsen aan de Belgisch-Nederlandse grens in de provincie Limburg. Op mijn 25ste verhuisde ik naar Antwerpen. Momenteel woon ik in Edegem, even ten zuiden van Antwerpen, met mijn vrouw Myriam.

Hoe ben je geworden tot wie je bent / kun je in het kort je jeugd omschrijven?

Mijn jeugd was nogal hard maar tamelijk onbezorgd. In mijn apenjaren kon je mij steevast al vissend vinden langs de Maas, liefst op mijn eentje. Ik maakte ook graag lange wandelingen. Van zodra ik kon lezen werd de gemeentelijke bibliotheek mijn tweede biotoop. Schrijven en beschrijven…het had iets magisch. Toen al probeerde ik alles wat ik zag en beleefde tegen mezelf te vertellen alsof ik het in een boek las. Op mijn 14de ging ik in de leer bij een beenhouwer, een verkeerde beroepskeuze, zo bleek 11 jaar later. In Antwerpen werd ik onderhoudstechnieker van autowasstraten, tussendoor schoolde ik me bij als pc-technicus. De fysiek zware job als onderhoudsman moest ik eraan geven toen ik op mijn 50ste wegens rugproblemen die job niet meer kon uitoefenen. Het schrijven, dat al die tijd sluimerend aanwezig was, diende zich in volle glorie aan.

 Wat was de aanleiding / trigger om het schrijverspad op te gaan? 

Nog voor ik geveld werd door rugproblemen, vatte ik een schrijfcursus aan bij Schrijfatelier Alicia. Noem het voorzienigheid. Deze dame spoorde me aan om verder te gaan en plots beschikte ik over een zee van tijd. Ook mijn vrouw gooide al haar charmes in de strijd om mij op het schrijverspad te houden. Ik begon mee te doen met schrijfwedstrijden, won een paar publicaties, kreeg goede kritieken uit onverdachte hoek… . Tja, voor je het weet ben je vertrokken, hè?

Welke persoonlijke kant van jezelf komt terug in je schrijven?

De personages in mijn verhalen zijn in de eerste plaats mensen van vlees en bloed. Geen onversneden helden, geen eenzijdige slechteriken. Ze worstelen met zichzelf en met het leven. Het “wat als” principe is dikwijls een leidmotief. Hoe zou ikzelf reageren in deze of gene situatie? Uiterlijk ben ik eerder rustige natuur, maar innerlijk woekert er een voortdurende onrust, en soms verrassen mijn personages mij. Het gaat er niet om of ik het eens ben met wat ze zeggen of doen, maar ik besef terdege dat het blijkbaar wel allemaal in mij zit. Dat geeft soms te denken, hoor.

Heb je een donkere kant van jezelf of angsten die terugkomen in je schrijven?

De laatste tijd schudt het leven me flink door elkaar. Mijn lievelingsoom, mijn moeder, mijn zwager…ze overleden allemaal binnen een tijdsbestek van een half jaar. Dat hakt erin, heeft een diepe indruk op me gemaakt en me ervan overtuigd hoe kostbaar, fragiel en banaal het leven is. Je kijk op alles veranderd er drastisch door. Liefst van al zit ik tegenwoordig gewoon aan de zijkant toe te kijken naar het jachtige leven om me heen. Waartoe dient het allemaal? Uiteindelijk moeten we allemaal de Grote Gelijkmaker passeren. Nou ja, het klinkt allemaal nogal zwaar op de hand. Er is nog meer dan plaats genoeg voor humor en luim, hoor.

Waar ben je tot nu toe het meest trots op?

De eerder genoemde publicaties in verhalenbundels, waaronder een eerste prijs in de bundel ‘Waar ik wakker van lig’ (uitgeverij Schrijverspunt), gaven me wat meer zelfvertrouwen. In maart 2017 bracht ik mijn eerste roman uit: Verloren Tijd (uitgeverij Boekscout), die goed ontvangen werd, zij het in bescheiden oplage. Je moet érgens beginnen, niet? De sturm und drang  om koste wat kost te schrijven, heb ik niet meer. Mijn leven hangt er niet van af, begrijp je? Elke dag schrijf ik mijn 1500 tot 3000 woorden, inspiratie of niet. Dat ik dat kan en mag doen brengt eindelijk de smeulende vulkaan binnenin me wat tot rust. Simpelweg omdat ik na meer dan vijftig jaar, een antwoord heb gevonden op de vraag ‘wat wil je later worden… .’ Eigenlijk ben ik er trots op dat ik eindelijk word wie ik wil zijn... .

Hoe voelt het om dit nieuwe avontuur Boek10! aan te gaan?

Het Boek10! avontuur…het is wel wat, niet? Het vervult me een beetje met ontzag. Wat gaat er allemaal gebeuren? Wat gaat er op me afkomen? Het enthousiasme van Elly Godijn, hoe zij het allemaal behapt…ik zou er horendol van worden. Ik doe mijn best om haar en mijn medeauteurs zoveel mogelijk tegemoet te komen. Het sociale mediagebeuren, waar ik een haat-liefde verhouding mee heb, maar dat gelukkig in goede banen wordt geleid door Nienke Pool… . Je moet jezelf exposeren. Dat ligt niet zo in mijn natuur. Maar ik doe dapper mee. Je surft mee op die golf van enthousiasme en verwachting. Het vervult me met spanning. Gezonde spanning, dat wel.

Wat zijn je verwachtingen van dit project en waar hoop je dat het je brengt?

Ik zal wel zien waar het project me brengt. Wat dat betreft stel ik mijn verwachtingen af aan de tijd die komen gaat. In ieder geval hoop ik dat mijn naam een beetje gevestigd wordt. Bekendheid, roem…dat interesseert me niet, maar een reputatie waarmaken, zodat mensen je graag lezen als er weer eens iets van je verschijnt, ja, dat is mijn stille droom. Achter de schermen, meer bepaald het computerscherm, daar is mijn plaats. Liefst van al zit ik op mijn eentje. Natuurlijk werk ik zo goed mogelijk mee om dit project te doen welslagen. Als dat de prijs is om jezelf als schrijver kenbaar te maken, dan betaal ik die met de glimlach.

Wat wil je nog bereiken / wat zijn je dromen?

Elke dag kunnen schrijven en op tijd en stond een worp doen in de vorm van een roman, die zijn weg vindt naar een lezerspubliek. Meer moet het voor mij niet zijn. Ik heb meer dan 30 jaar gewerkt voor een baas. Als ik zie hoe mijn leven veranderd is en nog volop bezig is te veranderen, dan lijkt me dat de ultieme droom. Een auteur die gelezen wordt…wie wil dat niet?

Heb je een website waar mensen iets meer van je kunnen zien / lezen?

Voorlopig heb ik een auteursblog waar ik iedere week iets op plaats. Een kort verhaal, een mijmering, een opinie. Die vindt je op http://marckerkhofs.auteursblog.nl/