door Ad Rooms - Gie de Ridder al jaren vertrouwd gezicht bij Giants: Gie de Ridder (58) is een kleurrijk man binnen de Giants Family.

De gemoedelijke Belg is op dit moment trainer van het succesvolle U-20 team en gaat al wat jaartjes mee in Bergen op Zoom. “Ik liep hier al rond toen ze nog bier schonken in een Colaglas, maar dat is gelukkig snel verbeterd”, zegt hij.

De Vlaming heeft het dan over de beginjaren tachtig. Hij las in een Belgische Gazet dat een Bergse basketbalclub een trainer zocht voor een beginnend team. “Ik heb toen maar gesolliciteerd en er waren drie kandidaten. Waarschijnlijk zullen ze de minst slecht genomen hebben zeker?”

Het zou zijn eerste lange periode bij de Giants worden, want hij was er onafgebroken actief van 1980 tot 1995. Hij behaalde vier keer een promotie, bracht het met zijn teams tot in de hoofdklasse en blikt vooral terug op het behalen van de halve finale voor de Nederlandse beker in 1993. Het was uiteindelijk Akrides, dat voorkwam dat zijn ploeg zelfs de finale ging spelen. Deze prestatie staat ook hoog op zijn lijstje met belangrijkste basketbalgebeurtenissen in zijn carrière.

Na 1995 ging Gie de Ridder terug naar België, waar hij in Ekeren onder meer drie jaar lang een damesteam coachte op het hoogste niveau en zonder buitenlandse inbreng op een zesde plaats eindigde in de play-offs. “We hadden toen fantastische goede jeugd en er was in de kranten heel veel waardering voor die prestatie”, zegt hij.

Uiteindelijk werd er vanuit Bergen op Zoom toch weer een beroep gedaan op zijn kwaliteiten. In het seizoen 2007-2008 keerde de Belg terug bij Giants en kreeg hij eerst de leiding over het U-18 team en later over de jeugd U-20.

En hij kreeg een duidelijk opdracht mee, namelijk die van opleiden. Want daar was behoefte aan voor het professionele team. Gie de Ridder: “Ik ben zelf altijd een winnaarstype geweest. Ook als speler, maar nu moest ik mezelf toch gaan omturnen tot opleider. Want dat was de afspraak, die we maakten bij mijn terugkeer. Er moest gebouwd worden aan de jeugdopleiding. De plaats op de ranglijst was van ondergeschikt belang.”

Hij zegt daar aanvankelijk wel even moeite mee te hebben gehad, maar hij is vooral de vorige hoofdcoach Erik Braal dankbaar, dat die hem zijn visie op dit gebied heeft overgebracht. “Het voornaamste is dat we over twee of drie jaar iemand afleveren, die in de hoofdmacht kan meedoen. Dat betekent dat we moeten bouwen en dat is een mooie uitdaging. We proberen nu elke speler stuk voor stuk beter te maken.”

Gie de Ridder sprak heel veel met Erik Braal en kon altijd bij hem terecht voor adviezen. “Met Wierd Goedee is dat niet anders. Ik kan me ook uitstekend in zijn visie vinden.”

De Vlaamse coach, die in zijn woonplaats Stabroek inspecteur van politie is, was zelf jarenlang speler. Hij vertelt hoe hij kennis maakte met basketbal. “Tja, dat is een apart verhaal. Het basketbalveld in mijn woonplaats lag naast de kerk. Ik moest van mijn ouders naar de kerk, maar ging langs de ene kant binnen en aan de andere kant er weer uit om naar basketbal te kijken. Toen ze mij vroegen om mee te gaan doen in een jeugdteam, moest ik thuis wel opbiechten hoe ik daar terecht kwam en dat betekende toch wel herrie.”

Hij ontwikkelde zich tot een uitstekende forward en speelde met wisselend succes 25 jaar lang voor dezelfde vereniging en werd zelfs een keer uitgeroepen tot topschutter in de afdeling, waarin zijn team destijds uitkwam.

In Bergen op Zoom trof Gie de Ridder later een warm nest. Dat was al zo in 1980 en dat is in zijn opvatting ook altijd zo gebleven. “Vrienden die de eerste jaren al bij Giants rondliepen, kom ik nog steeds tegen en zijn actief. Het heeft ook allemaal meegespeeld bij mijn beslissing om terug te keren. Het heeft me zelfs een beetje verrast dat die familiale sfeer van vroeger nog steeds aanwezig is binnen de club.”

Gie de Ridder houdt ook van andere sporten, maar het attractieve spel van basketbal staat toch veruit bovenaan zijn lijstje. De Belg is niet alleen tijdens de trainingen en de wedstrijden actief in Bergen op Zoom. Hij bezoekt vrijwel alle wedstrijden van de hoofdmacht en zeker de thuiswedstrijden. Hij is daarom niet vaak thuis, maar gelukkig komt hij uit een echte basketbalfamilie. Zijn vader was al voorzitter van de club waar hijzelf speelde, zijn echtgenote houdt van het spelletje en assisteert Gie tijdens de wedstrijden, die hij leidt en ook zijn kinderen spelen het spelletje en zijn regelmatig present.

Met zijn eigen team staat Gie in de halve finale van de beker en in de competitie is een plaats in de Final Four wellicht nog mogelijk, al zal dat wel een behoorlijke klus worden. Maar ook dat heeft te maken met opleiden en met blessures. “Leon Williams en Quincy Treffers maken deel uit van de eredivisieploeg en zijn dus niet altijd beschikbaar voor het U-20 team. We hebben ze ook allebei moeten missen door blessures”, aldus de trainer, die desondanks mooie prestaties met zijn ploeg op het parket bracht.

Met veel genoegen heeft Gie de Ridder geconstateerd dat het eerste team na de winterstop een aantal stappen voorwaarts heeft gemaakt. Onder meer  het wederzijds naar elkaar toegroeien van coach en spelersgroep en de inbreng van Zac Tiedeman zijn daarbij belangrijk geweest. Deze speler kon onmiddellijk volwaardig meedraaien in de rotatie. Een intelligente speler, die keihard werkt en een prima verdediger”, analyseert hij.

Ook op andere gebieden is de ploeg naar zijn mening gegroeid. “Een vijfde of zesde plaats moet zeker tot de mogelijkheden behoren”, voorspelt hij, “en wie weet wat er dan tijdens de play-offs allemaal nog kan gebeuren.”