Peter Nelissen kijkt op van de vraag. Muziek druipt uit al zijn poriën, het bepaalt zijn leven en vormt zijn bestaan. Tijd om nader kennis te maken.

Peter Nelissen is afkomstig uit Halsteren maar heeft zo’n 10 jaren in Bergen op Zoom gewoond. In die periode speelde hij samen met mensen als Fred de Ron, Harald Heijnen, Remco Boesveldt en Vivianne Cleiren in de band ‘A Slice of Man’. Ook was hij als drummer betrokken bij D’Opeloze. Na omzwervingen via Amsterdam waar hij voor Billboard kon gaan werken, Leiden waar zijn vrouw studeerde en Hilversum is hij nu in Voorhout belandt. Hij komt nog regelmatig in het Bergse want alhoewel zijn eigen ouders inmiddels overleden zijn trekken zijn schoonouders hem nog steeds naar de Bergse Plaat toe. Trouwens die schoonouders blijken de ouders van Vivianne te zijn. De drummer is dus met de zangeres getrouwd. “Ach, je weet hoe dat gaat. Elk optreden weer zit je als drummer vanachter tegen die zangeres aan te kijken, en wat moet ze nou met die gitaristen?” Ik kan er wel om lachen, het tekent de humor van de persoon die Peter is. Een erg druk persoon trouwens. De woorden komen als een waterval en eigenlijk hoef ik niet eens zoveel vragen te stellen.

Als drummer heeft Peter in verschillende bandjes gespeeld. “Op een gegeven moment speelde ik bij de ‘Yaya’s’, een Afrikaanse band tijdens mijn Amsterdamse tijd. Het was een vrij grote band van wel 9 mensen en maar liefst 7 nationaliteiten. Het was een leuke periode, met onze stijl van feestmuziek speelden we gedurende 7 jaren door heel Nederland op allerlei poppodia en festivals.”

Ik krijg nog meer verhalen, zoals over de ‘Jollyboys’ waarin hij onder andere met Peet Bakx, Hans Tolhuijs en Bob Nolten uit Berrge speelde. Destijds stonden ze nog in de Wisseloord studio’s om een plaat op te nemen. "Wrange bijsmaak is dat die CD toen is opgedragen aan de vader van Bob die toen net overleden was en dat Bob vorig jaar ook alweer overleden is. Dus...intrappen het gaspedaal en pak het leven." Aldus Peter

Vanuit die Afrikaanse band zei één van de muzikanten tegen hem:”Jij, je moet in een blues band gaan spelen.” Dat heeft Peter in zijn oren gepropt en nu vind je hem dan ook met name de drums roeren bij ‘BluesFellas’. “Ik heb in meerdere blues bands gespeeld zoals ‘Smokin Cadillac’, waar ik nog mee in ’t Slik gespeeld heb. Trouwens met B&nd@Work en met BAF! heb ik ook nog in ’t Slik gespeeld, dus ik ken Marijn wel. Maar blues houdt mij pas de laatste jaren echt bezig. De passie, de muziek die alles geeft. Daarin kun je jezelf niet meer verschuilen, het is gewoon heel puur. En dat is zo mooi aan de blues. Met de ‘BluesFellas’ waren we in 2012 nog finalist van de Dutch Blues Challenge. En met hen duik ik ook binnenkort de studio in om een nieuwe CD op te nemen.”

Peter is lyrisch over de bezetting van ‘BluesFellas’.  “Met Tony Peters op sax hebben we één van de top5 saxofonisten van Nederland in de gelederen. Ook hebben we Rob Aarse die als geen ander piano en Hammond speelt.” De andere leden zijn Peter van Eerten op bas en Arnoudt Luitwieler als gitarist zanger. “Luit heeft zo’n lekkere rauwe stem, dat ligt juist prima op blues. En met bassist Peter heb ik een hartstikke goede klik. Misschien komt dat wel omdat hij vroeger ook drummer was.”

In zijn Bergse periode was Peter al actief als programmeur van De Botte Hommel. Hij was ook één van de mannen die aan de basis stonden van de eerste haren van de Poptocht. Dat programmeren en boeken heeft hij sindsdien ook als pro voortgezet. En nog steeds is hij actief om bands te boeken of podia te regelen. Het zit hem in het bloed. Toen er zo’n drie jaar geleden iets mis ging bij het motorrijden en als gevolg daarvan zijn knie kapot was kwam het advies van de dokter dat het wel klaar was met fanatiek sporten. Dus bleef er tijd over, tijd die helemaal opgesoupeerd werd door muziek. Behalve zelf spelen is hij ook weer steeds meer zelf gaan boeken.

Zo heeft hij de Engelse Dan Owen onder zijn hoede genomen. Deze Bluesboy was in de UK al wat gekend maar hier op het vaste land een totaal onbekende. “Het is een geweldig gedreven muzikant die waar hij ook speelt het dak er vanaf blaast. Een eenvoudige keurige jongen zonder poespas die staat voor zijn vak en er altijd mee bezig is. Hij stond al in het Paradiso in het voorprogramma, stond op Culemborg Blues en was de afsluit act op Texel Blues. Nu staat hij geprogrammeerd voor Rips ’n Blues in Raalte, Paradiso als hoofdact, de Zwarte Cross en nog meer evenementen. Je moet zijn muziek echt leren kennen.” Peter is razend enthousiast als hij over de jonge Engelsman praat. Onlangs heeft hij zelfs een contract afgesloten met Atlantic Records Worldwide. “Nu gaat het echt voor die jongen beginnen.”

Als bookingsagent heeft Peter zo zijn connecties, met podia, festivals maar vooral ook met bands, zowel de gerenommeerde maar zeker ook de aanstormde bands.

En dat leidt ons tot het volgende topic: BandsAlive. Het is voort gekomen uit een zekere frustratie dat de podia steeds minder subsidies krijgen en om hun geldstroom op gang te houden met de programmering op de bekendere en dus meer zekere bands sturen.

De bandjes die zich nog niet bewezen hebben krijgen daardoor weinig kans om juist op deze podia en festivals te spelen.

“Ik vrees een gat, omdat de jonge bands en artiesten te weinig kans krijgen om te spelen. En je weet het, als een band maar in een heel klein vijvertje van enkele kroegen kan vissen, dan valt binnen een aantal jaren de band uit elkaar wegens gebrek aan motivatie. Dat levert ook een gevaar op voor die podia en festivals wanneer de gevestigde orde is ‘uitgebloeid’. Want wie is er nu doorgegroeid?” Het tekent de bevlogenheid in de muzikant en booker die Peter is. Het heeft ook geleid tot een nieuw initiatief BandsAlive waar juist die aanstormende jeugd wel de benodigde kansen krijgt.

“Ik ga hier binnenkort op terugkomen Sonn. Ik heb op dit moment overleg met allerlei podia, organisaties van festivals en dergelijke. Het betekent een forse verbetering, waar voor alle partijen alleen maar een win win situatie ontstaat.”

Ik zie een man die erg gedreven over komt voor me zitten. “Ach, weet je, het zit volgens mij in de genen. Ik zie altijd 6 dingen tegelijk en probeer alles in de juist volgorde te krijgen en zo kom je op nieuwe initiatieven en ideeën."

Peter denkt na, het borrelt duidelijk daarboven. Er houdt hem van alles bezig en hij houdt zichzelf ook met van alles bezig. Dus is de vraag gerechtvaardigd:”Ben jij meer regelneef dan muzikant?” Ik zie Peter even opkijken van de vraag en aarzelen, maar dan komt toch zijn antwoord:”Misschien dan toch meer regelneef”.

Ik zie Peter regelmatig de tijd in de gaten houden. Hij moet immers nog naar Brussel toe. "Ik ben gevraagd door de Nederlandse bluesorganisatie Dutch Blues Association om samen te kijken of we de European Blues Challenge (zeg maar het Eurovisie Songfestival voor bluesbands / acts uit 20 landen) naar Nederland kunnen krijgen in 2017." De reis naar Brussel leidde dus tot het festival dat daar afgelopen weekend plaats vond, en alwaar er officieel de Nederlandse kandidatuur werd kenbaar gemaakt.

Zojuist verneem ik dat Peter al een locatie in Amsterdam heeft en dat ze de komende maanden hun draaiboek gaan opmaken. Tja, hij zou zich eens moeten vervelen in .... pakkemweg... 2017??

Terwijl ik dit zo schrijf, denk ik aan BandsAlive, de nieuwe CD van BluesFellas, een Bluesvisie Songfestival en aan Bluesboy Dan Owen. Ja ik weet het zeker, ik ga in de nabije toekomst nog veel van Peter Nelissen horen.