Vrijdag 5 februari in Café ’t Slik was er weer eentje om in te lijsten.

Per ongeluk was ik al vroeg ter plaatse. En dat kwam goed uit want de prijsuitreiking van de barwedstrijd vond plaats. Al weer een aantal jaren wordt deze wedstrijd georganiseerd waarbij verschillende groepjes een hele avond ’t Slik ‘mogen draaien’. Ze moeten thema’s verzinnen, reclame maken en mensen binnen lokken met als doel de grootste omzet te draaien. Voor de winnaar liggen er mooie prijzen te wachten. De winnaar bleek wederom Misskendtelent te zijn. Om uit de woorden van Marijn letterlijk te vernemen: “Deze meiden hebben de winst gemaakt aan het begin van de avond. Bij iedereen was het in de late uurtjes behoorlijk druk. Echter, bij deze dames was er halverwege de avond al sprake van topdrukte en dito omzet”. Een terechte winnaar dus. Toen de prijzen uitgereikt waren, vergezeld met de kussen van Carla, was het tijd voor Mr. Sloan om het podium te betreden. Jan Lanooij als zanger kent iedereen in de Bergse regio wel. Hij beschikt niet over de beste stem, maar wel hoort hij bij de weinigen die echt kunnen zingen. De soms rauwe stem klinkt doorleefd, en hij gaat helemaal op in zijn muziek. Dat maakt het verschil als zanger. Je kunt een mooie stem van jezelf hebben, maar als je de emotie niet kunt overbrengen op je publiek heb je er niet zo veel aan. Trouwens de band staat als een huis. Strakke drummer, lopende bas, en een gitarist en toetsenist die heerlijk uit hun dak kunnen gaan. De fout van veel beginnende bandjes is vaak dat men het origineel zo dicht mogelijk probeert te benaderen. Je krijgt dan een prachtig nummer, technisch perfect, maar waar blijft die beleving. En het is juist die passie die je bij Mr. Sloan ziet, muzikanten die elkaar uitdagen, ja die zelfs het duel met elkaar aangaan. Het nummer is niet langer zoals op de plaat. Het krijgt een eigen leven als de mannen van Mr. Sloan er mee aan de haal gaan. Als Jan zingt, dan zie je dat hij in het nummer duikt, dan wordt je als publiek ook meegezogen. En dan die heerlijke solo’s van gitaar en toetsen. Alsof je een Woodstock festival binnen stapt waar één nummer uren lijkt te duren en je als publiek er volkomen in verdrinkt, heerlijk. Kortom, het was weer echt genieten daar in ’t Slik. Ik ben blij dat ik er bij was. Voor de geintereseerden in Mr. Sloan, kijk maar hier www.mrsloane.nl