Maar liefst twee stukken in één voorstelling. Jeugdtheater Rotonde bevat ondertussen immers twee groepen, die elk hun stuk brengen. Dat wordt dus smullen op 21 en 22 december in Vestzaktheater ‘Het Zwijnshoofd’. Aanvangstijden zijn om 15:00 uur en 20:00 uur elke dag.

Wie anders dan Thea Stuart kan mij meer vertellen over dit Bergse gezelschap. Als eerste vraag ik haar waarom we eigenlijk naar deze voorstellingen moeten komen? “Omdat niks zo verfrissend, verrassend en (af en toe) vertederend werkt als het resultaat bekijken van maanden zwoegen om teksten leren en het spelen op zich onder de knie te krijgen.” Thea is natuurlijk een heel klein beetje (veel) bevooroordeeld want zij is enorm betrokken bij de groep. Maar als je met haar praat wordt je vanzelf ook enthousiast. “Wat mij het meeste raakt bij deze (en alle) voorstellingen is de ernst waarmee kinderen zich de karakters eigen maken en behandelen.” Bergen op Zoom heeft natuurlijk een rijke traditie en ook de Rotonde heeft een reputatie hoog te houden vandaar dat er keihard gewerkt is. Natuurlijk heb ik het er met Thea over of er wellicht ook een boodschap in de voorstelling verscholen zit. “Als er al een boodschap in beide stukken zit moet het zijn in de sprookjesvoorstelling: sommige dingen kun je voor de goede gang van zaken beter bij het oude laten, in de ingebeelde zieke: als je maar heel sterk ergens in gelooft wordt het uiteindelijk jouw waarheid.” Twee stukken na elkaar, dat roept vragen op. “Het idee hiervoor is: je krijgt dan twee verschillende stukken waarbij het in het eerste stuk de jongste en meest onervaren spelers toch kunnen laten zien wat ze in een paar maanden geleerd hebben, in het tweede (moeilijker) stuk hebben de jongeren die al langer met theater bezig zijn de kans om hún kunsten te vertonen.  Het mooie hiervan is dat de nieuwe groep het spel van de oudere groep kan bekijken en meemaken.” De jongste groep speelt vóór de pauze: “Er waren eens…of toch niet…?” Zo beginnen de meeste sprookjes. Dit is echter een ander verhaal; de sprookjesfiguren hier zijn hun sprookjes meer dan zat en willen eindelijk eens wat anders. De oudere groep brengt ná de pauze: “De ingebeelde zieke” van Molière. Argan is een oude, steenrijke maar gierige hypochonder, die er van overtuigd is dat hij de meest vreselijke ziektes onder de leden heeft en graag ziet dat iedereen naar zijn pijpen danst. De mensen om hem heen echter ondergaan dit ieder op hun eigen manier en dat leidt tot taferelen. Het publiek wordt met deze twee stukken in één voorstelling hier dan ook behoorlijk verwend. Natuurlijk wil ik van Thea weten wanneer ze tevreden is, wanneer is voor haar nu de voorstelling geslaagd? “De voorstelling is voor mij geslaagd als alle spelers hebben genoten van het samen spelen voor publiek en ze van datzelfde publiek een daverend applaus in ontvangst hebben mogen nemen.” Al bij al heeft Jeugdtheater De Rotonde een even interessante als verleidelijke voorstelling in de steigers gezet. Het past in hun traditie om jaarlijks een klapstuk weg te produceren.