Met de 10e editie van de Snotteravond valt het doek. Zaterdagavond 6 november konden we nog één keer genieten van een typisch evenement.
Na 10 jaar houdt het bestuur het voor gezien. Er zijn een aantal redenen voor dit besluit. Op dit moment zijn er heel veel smartlappenkoren die door het hele jaar optreden. Het unieke van die ene avond gaat er dan een beetje af. Een volgende reden is het feit dat het bestuur nog maar uit een viertal personen, die het eigenlijk nu ook wel gezien hebben. En een ander, misschien een typisch Bergs trekje, feit is dat er een aantal gelegenheden buiten de organisatie om proberen mee te liften op het succes van de formule. Zet zelf een band weg in hetzelfde genre, stoor je niet aan de organisatie en dus hoef je niks te betalen. Dat dit ten koste gaat van de formule, en dus het massasucces schijnt niet te deren.
Maar allee, de laatste keer snotteravond daar moet je bij zijn. Dus hop, maar snel op pad. Er is ook zoveel keuze, ik ben bang dat ik ze nooit allemaal ga zien. Het programma: 't Zwijnshoofd – Bittere Tranen; De Markies – Trio Ranzig; 't Provoosthuis – In Vuur en Vlam en Oud Gastels Smartlappenkoor; De Bourgondiër – VanLieverlee en Oor Ons Us; café Krijnen – Koor van Tante Door en Adje Verheijen; Tapperij de Kroon – One Day Flies; 't Slik – Snick in Billy; café Oosterwaal – Lappe en Gare en de Brabantse Eddy Wally; De Mortier – Dubbel en Dwars en Beekse Smart.
Laat ik het lot maar beslissen waar ik terecht kom. Het Beurspleintje is altijd wel gezellig, dus ik laat me binnenlokken bij De Markies door drie in vrolijk gekleurde kledij gestoken deernes. De zware make-up, buitengewoon lange wimpers, en jurken die zeer aan je ogen doen, doet al vermoeden dat er wat te wachten staat. En inderdaad, Trio Ranzig weet het publiek prima te vermaken met liedjes over het huishouden, de Edah, en de man van de ANWB. De dames praten de boel aan elkaar alsof ze bij een kopje koffie zitten te keuvelen. En het publiek ligt in een deuk om de teksten.
Ik zoek de gure wind weer op en waag me in het volgende warme nest; Het Provoosthuis. In deze gelegenheid waar je komt voor de speciale bieren en om een keu in de hand te nemen, is voldoende ruimte om de grotere koren een plaats te vinden. En dat blijkt de echte smartlappenkoren te trekken. Afwisselend houden In Vuur en Vlam en het Oud Gasels Smartlappenkoor het publiek bezig. Ondertussen zingen ze lustig met elkaar mee. Soms lijkt het wel of ze één gezamenlijk koor zijn. De sfeer is al even gebroederlijk. Duidelijk is dat men het hartstikke naar de zin heeft want de wangetjes van de leden stralen allemaal. Of het moet van dat ene wijntje, of ene borreltje komen. In ieder geval kun je proeven van een mooi stukje volkscultuur.
Zelf heb ik ook al een pilsje op, dus ik moet wel oppassen voor de steile treden naar buiten. De wind en het geluid voert me naar De Kroon waar de One Day Flies hun ding doen. Bands die ooit één succesnummer hadden en daarna in de vergetelheid beland zijn vormen de basis van de band. Het zijn die wereldbekende nummers die altijd in je hoofd zijn blijven hangen, maar waar je de naam van de uitvoerende artiest eigenlijk nooit meer in je grijze hersencellen naar boven krijgt. De mannen van One Day Flies zelf zijn allemaal gerenommeerde artiesten die al in menig ander bandje gespeeld hebben. Die ervaring zie je terug in het optreden. Niet alleen staat er een technisch sterke ploeg, het entertainment gehalte spat ook tegen het plafond. Niet voor niets is het zo druk in De Kroon. Ik wil eigenlijk nog wel verder, maar de beentjes beginnen te protesteren. Volgend jaar dan maar weer het volgende adres? Oh nee, dit was het laatste jaar. Maar misschien weet iemand anders de handschoen hier op te pakken. Want deze avond is te leuk, en trekt teveel mensen op de been om zo maar te verdwijnen. En daarmee mogen we de organisatie bedanken voor 10 mooie jaren.
