Krabbegat ziet sleutel overdracht. De Grote Markt werd al een beetje onrustig. Kwam de Prins nog?

Een kijkje op de klok van de Peperbus leerde dat alles gewoon normaal verliep. Maar ja, als je staat te wachten, en het is best wel koud, dan zou de tijd soms wat sneller mogen verlopen. Gelukkig kwamen de eerste bandjes al aanlopen, en de leutige muziek verwarmde de mensen al een stuk. Nekken werden uitgestoken of de Prins nog niet in aantocht was. En ja hoor, daar kwam hij samen met de Nar op het nieuwe Gerijke. En dat was weer een pareltje, een prachtige strijdros, passend bij het motto van dit jaar. Het applaus klonk dan ook tot in Rome zelf. Het was een bijzonder moment. Voor Burgemeester Polman was het de laatste keer dat hij de sleutel overdroeg aan de Prins. Hij begon in zijn rede nog met ene kwinkslag naar het Zeeuwse waar toch een en ander vandaan kwam, om dat Wana en de Slikken te vernoemen. Daar waar iedereen natuurlijk direct aan Zeeland dacht waar hij binnenkort Commissaris van de Koningin wordt. De Gròòtste Boer had de ellef gebooie op tabletten van puur graniet laten uitbijtelen. Iedereen op de mart had medelijden met de arme man die ze één voor één aan de Gròòtste Boer voorhield zodat deze ze kon voorlezen. Het was weer een genoegen om het aan te zien, maar het leutigste was toen het startsein voor het gròòtste feest van Bergen op Zoom gegeven werd. De erremkes gingen de hòògte in de alle krabben verdwenen links en recht de kroegeskes in. Het is Vastenavend!