Atelier 13: Terwijl hij een bak thee zet kijk ik eens rond in het leslokaal. De geboortegrond van al die kunstwerkjes die nu in Atelier 13 te bewonderen zijn. Het wordt eens tijd om de meester zelf te spreken. 

Mart Franken, een bekende naam in het Bergse. Al zeker 30 jaar beroepsschilder die z’n sporen heeft achtergelaten, getuige ongeveer 25 werken in het Markiezenhof alleen al. Ook hebben alle pakkedragers van de Stichting Vastenavend wel een werk van hem hangen. Hiermee komen we gelijk op een onderwerp waar iedereen Mart van kent: zijn Vastenavendwerken. Ze zijn vermaard en erg gewild. Als geen ander weet hij de emotie en de essentie van het feest te vangen. Dat oude vrouwtje in die stoel, wachtend op wat komen gaat, waar de tulp en de zaddoek oplichten. Het herkenbare maakt het tafereel zo mooi. “Ik schilder figuratief, heb nooit naar mijn richting hoeven zoeken. Ik schilder het leven zelf”. Dat laatste staat als een huis boven water. De gevoelens die Mart oproept zijn van het pure leven zelf. Hij schildert graag mensen; het leven van de mensen. En dat komt elk schilderij weer boven drijven. De emotie van het moment druipt van het canvas, of de lichtvoetigheid van een beweging treedt zo je blikveld binnen. De resultaten van 4 jaar schilderen in het ABG staart, grijnst, huilt, lacht je tegemoet in al die portretten van oudjes. Alsof je een moment hun leven instapt. Kijk gerust eens op de site www.martfranken.nl en treedt de wereld van Mart Franken binnen. Mart heeft erg veel plezier in het lesgeven. “Je moet ook met oplossingen voor problemen komen, en zo leer je zelf toch ook steeds opnieuw wat bij. Je krijgt ook telkens weer nieuwe ideeën. Het is gewoon erg leuk”. En dat plezier komt ook wel heel erg naar voren als de ene na de andere anecdote opgerakeld wordt.