Extra mooie dagen, zo kon het weekend wel omschreven worden. Dit was natuurlijk aanleiding om er eens lekker op uit te trekken. En dat is precies wat we gedaan hebben.
Het begon al op vrijdag, een vrije dag voor mij. Het weer was uitnodigend en ook Sjef had een vrije dag genomen. Tijd voor mij om naar Steenbergen te rijden. Sjef wist ons wel binnendoor naar de Biesbosch te loodsen. Via plaatsjes als Lage Zwaluwe, Hoge Zwaluwe en Drimmelen bevonden we ons pal aan het water van dit natuurgebied.
Op het terrasje genoten we van een Radler alcoholvrij, alvorens we achterlangs Breda richting het Vlaamse trokken. Bij Meerle staken we de snelweg tussen Breda en Antwerpen over, om koerst te zetten richting Zundert. Vandaar was het een klein stukje richting Bergen op Zoom, of Steenbergen voor Sjef. Het was mooi begin van een bijzonder zonnig weekend.
Zaterdagochtend stond Sjef al om half negen bij mij op de stoep. We hadden er zin in, de Ardennen was ons volgende doel. Na eerst getankt te hebben kozen we als eerste de snelweg richting Hasselt Luik. Onderweg stopten we om de inwendige mens te verwennen. Sjef had broodjes met heerlijke spek. Zo even stil staan om je benen te strekken is wel lekker dan.
Bij Tongeren verlieten we de snelweg. Het was tijd om de binnendoor weggetjes te vinden. Tongeren zelf is de oudste stad van België, zo’n ruime 2.000 jaren oud. Het dateert uit de tijd van de Romeinen, en resten van de oude muur kun je nog terugvinden. Maar wij waren op weg naar de Ardennen. Wat een heerlijk weertje. En met stops te Huy, Durbuy, en Rochefort heb je op de terrasjes niks te klagen. Bij de laatste bezocht ik het toilet. Een grote verrassing was de urinoir, die reikte wel tot halverwege mijn borst. Die was dus echt alleen voor Lange Wappers bedoeld of zo. ;-)
Via Dinant reden we langs de Maas naar Namen. Dar hebben we nog een broodje verorberd. De tijd vorderde best snel en we besloten om via de snelweg naar huis te rijden. Dat werd een rit van zo’n 160 kilometers. Rond Antwerpen kreeg ik me daar een enorme blekken reet en mijn rechterpols begon op te spelen. Dat was snel voorbij toen ik eenmaal thuis was. Wat een geweldige rit hebben we gehad, een kleine 550 kilometer gereden. Veel leuke dingen gezien en gewoonweg genoten van al die motorkilometers in een stralend zonnetje, met gemiddeld 26 graden Celsius.
Dit vraagt om een herhaling met Guy Smit en Corné Franken ook van de partij. Sjef en ik zijn er sowieso bij, want een dergelijk ritje smaakt naar mee.
Zondag was een autorit dit keer, eentje met twee broers; Sjef en Henk zouden meerijden.
We koersten op Gorinchem aan om dan het riviertje de Linge te volgen. Wat een prachtige schilderachtige omgeving. Het viel wel op dat de fietsers oververtegenwoordigd waren op dat smalle dijkje. Met name het alom aanwezige en in bloei staande fluitenkruid stond in zijn mooie gele jasje te pronken. Kleine dorpjes, smalle dijkweggetjes en prachtige boerderijen, wat is Nederland een mooi land. Als je het maar wilt zien.
Maandag 2e Paasdag begon het al vroeg weer te kriebelen. Blijkbaar was ik niet de enige, want Sjef liet me weten een rondje Zeeland te willen rijden. Dat was niet tegen dovemansoren, dus waren we voor twaalf uur al weer op pad met de tweewielers. Op de oude Zeeuwse weg wilde ik linksaf richting Woensdrecht. Ook Sjef die achter me reed, had zijn richtingaanwijzer uit, om aan te geven dat we deze weg wilden verlaten. Toch was er een enorme eikel in een grote Mercedes die ons met hele hoge snelheid nog meende te moeten inhalen. Dank voor de spiegels, dit had zo maar heel slecht kunnen aflopen. Ach ja, dit weekend in die bijna duizend kilometer hebben we wel meer onverantwoordelijke automobilisten gezien die geen rekening houden met de motorrijder. Niet voor niets dat in België momenteel een campagne gaat die aandacht vraagt voor de gemotoriseerde tweewieler. Grote billboards met de tekst: “KIJKEN KIJKEN, om elke motorrijder te zien”, sieren de snelwegen. Dergelijke borden mogen ze wat mij betreft ook op de Nederlandse wegen plaatsen.
Enfin, via Woensdrecht geraakten we via Bath aan de Schelde dijk bij Waarde. Vervolgens kozen we de binnenpadjes naar Y3rseke, Wemeldinge en via de Goesse Meeren naar Wolphaartsdijk. Tja dan is Middelburg vlakbij en voor je het weet zit je op de boulevard te Vlissingen op een terrasje. Voor je het weet is er weer een dag voorbij en neem je in de late namiddag nog een pilsje in je eigen stamkroeg. Een mooie afsluiting van een geweldige weekend.
