In december 2017 belandde ik bij De Jong Alphen, een Indian dealer in Alphen a/d Rijn.

Samen met mijn broer Sjef Franken waren we er achter gekomen, dat hier een Indian Scout Bobber stond. We hadden de onthulling in november bij de Big Twin expositie gemist, dus kwamen we hier kijken. Ik wilde mijn Suzuki Marauder namelijk verbouwen tot eenzitter en wat aparter maken.

Natuurlijk moet je dan op zo'n bike gaan zitten. Ik kwam er al snel achter, dat met de plaatsing van het stuur, de voetmechanismen en het zadel, de zithouding voor mij naatje pet was. 'Maar ga nou eens op deze Scout zitten.' Hoorde ik verkoper Albert zeggen. Ik draaide me om en zag daar de eenzitter staan die ik me al zolang in het hoofd had: bruin eenzitszadel, bruine tassen, langgerekte dubbele uitlaat en een blok om U tegen te zeggen. Ik ging zitten en was gelijk verkocht. Wat een geweldige machine. Toch dwong ik mijn verstand de overhand te nemen en vertelde de dealer dat ik er nog wel op terug kwam. Op weg naar huis zei Sjef:'Je gaat hem dus kopen!' Mijn brede grijns vertelde genoeg, ja ik wilde deze Amerikaan.

Sjef was ondertussen ook op zoek, omdat zijn Shadow al de nodige kilometers achter de kiezen had. En ja hoor in Waalwijk, vond hij wederom een geweldig mooie Shadow met weinig kilometers. En nog een keer ja hoor, hij had hem nog eerder dan ik mijn Scout had.

Want ook ik was door de knieën gegaan voor een nieuwe motor. Indian Scout, een motorfiets van Amerikaanse makelij, het oudste merk uit dat land. 1133 CC motorblok, met maar liefst 100 paardenkrachten en haast net zoveel trekkracht. Ik heb gelezen dat er al topsnelheden van 230 km/u mee gehaald zijn, en dat de acceleratie ergens rond de 0 tot 100 km/u op 3,7 seconden ligt. Ik weet dat het ding verrekes rap is, maar die waarden zal ik nooit halen, want dan heeft de wind mij al lang van die bike geblazen. Met je zithouding zo recht in de wind en je voeten/benen naar voren heb je natuurlijk nooit de grip die nodig is voor een dergelijke acceleratie of snelheid. Maar het is wel lekker om te weten dat je het hebt  ;-)

Sjef en ik waren gereed voor weer heel wat toertjes. En het weer heeft in 2018 echt meegewerkt. We hebben veel geweldige dagen gehad die je uitnodigen om weer een ritje te maken. Sjef en ik toeren het liefst over de binnenwegen. Gewoon lekker tuffen tussen de 60 en de 70. Als het moet, rijden we wel sneller, bij voorbeeld als je een stukje snel van a naar b moet. Maar echt, we toeren het liefst de binnenwegen op. Zoals we naar de dealer in Alphen a/d Rijn moesten. De heenweg ging over de snelweg. De terugweg ging binnendoor, langs Gouda, langs allerlei riviertjes over smalle dijkjes; heerlijk gewoon.

Al snel hadden Sjef en ik er een kompaan bij. Onze neef Corné Franken rijdt ook al sinds jaar en dag motor, een Harley Davidson in dit geval. Dus hadden we er weer een maat bij om zo eens een ritje mee te maken. Het is altijd leuk om met een paar motoren samen een ritje te maken.

(Corné links, Sjef rechts)

Natuurlijk rij ik ook best wel vaak in mijn eentje. Ik heb heel de garage opgeruimd, zodat de motor er vrij uit kan. Daarbij is dat ding zo laag, dat ik steppend naar buiten kan. Nu staat er niets meer in de weg tussen mij en een ritje op de Scout. Het feit dat ik een inpandige garage heb, helpt ook natuurlijk. Moet dat ding nog eens inrichten als echte Indian Bike garage.

Op een van mijn tochtjes, toevallig Zeeland in, kwam ik een andere motorrijder tegen die dezelfde kant als ik uitreed. De motor was matzwart geverfd, de man zelf ook helemaal in het zwart en met een donkere zonnebril. Pas toen we stopten en hij zijn helm afdeed zag ik pas wie het was: Guy Smit. Het bleek een oude voetbalmaat te zijn, een jongen die ik eigenlijk al hel mijn leven ken. Hij herkende mij wel. Geweldig, weer een motormaatje er bij en we hebben al en paar ritjes achter de rug.

Het jaar was gezegend met hele mooie dagen. Zelfs op oudjaar heb ik nog een keer de motor uit de garage gehaald voor een laatste tochtje van het jaar. Nu leven we in februari en alweer heb ik twee ritjes er op zitten, de laatste afgelopen zaterdag met mijn broer Sjef.

Motorrijden is voor mij genieten. De wind in je kop en alle dagelijkse beslommeringen kwijt. Motorrijden is voor mij dan ook de ultieme manier van ontspannen. Daarbij komt ook het respect dat bikers elkaar geven. Altijd weer die groet, als je een ander tegenkomt, altijd weer dat praatje over jouw of zijn / haar motorfiets. Ze zouden elke automobilist eigenlijk een half jaar of jaar verplicht motor moeten laten rijden. Zo leren ze veel beter om met wegsituaties, inzicht en anticiperen op, om te gaan.

De Jong Alphen a/d Rijn, bedankt voor de geweldige motor. Heb er afgelopen jaar een kleine 8.000 kilometers mee gereden en ben dit jaar al weer goed gestart.

Sjef, Corné en Guy, wanneer is onze volgend ritje?

Op naar meer.

Hier onder even wat belevingsplaatjes van 1 jaar Indian Scout