6 mei 2017, eindelijk was het dan zover. De wekker ging al om half zeven af.

Eigenlijk lag ik er al op te wachten want ik was al een tijdje wakker. Alles voorbereid, in de wagen getast, even langs de pomp voor een volle tank, daarna mijn broer Henk opgepikt en dan om acht uur stond ik bij Ma voor de deur. Wat geweldig dat ze deze dag meeging op haar 88-jarige leeftijd.

Onderweg richting Noord Holland hadden we het er over wat een kans en een eer het was om door Elly Godijn uitgekozen te worden als een van 10 talentvolle Nederlandse auteurs. Wat spannend ook om mijn boek "De Oversteek" via Godijn Publishing samen met nog negen Nederlandse talenten te mogen presenteren aan een groot publiek.

De weg ging voorspoedig en ik vroeg aan mijn broer of hij even wilde "appen" naar Alice want ik had haar beloofd een berichtje te sturen als we voorbij Den Haag kwamen. Alice Bakker is een van mijn collega auteurs die ik beloofd had op te pikken. Even later kwamen we aan bij de afslag Roelofarendsveen. Op hetzelfde moment werd Alice door haar man afgeleverd en dus konden we meteen door rijden naar Wormer. Mijn zus Grada moest natuurlijk ook van de partij zijn en dus zouden we haar ophalen.

Na een kop thee bij m'n zus gedronken te hebben gingen we al weer snel op pad. We mochten immers niet te laat komen en dus waren we al iets over elven bij Schouwburg Het Park te Hoorn. We waren de eerste auteurs die arriveerden maar Nienke Pool en Elly Godijn waren al volop in touw om de laatste puntjes op de i te zetten. Wat moeten die dames de laatste weken, zeg maar maanden, hard gewerkt hebben voor dit evenement.

Een voor een druppelden de auteurs binnen; de bende van 10! Eindelijk zag ik de gezichten van mijn mede-boek10 leden:

• Motell Rijnen met zijn witte haren, zo'n echte gedistingeerde heer, maar ook de man met de olijke blik, de knipoog en het hart vol muziek. 

• Ik schudde de hand met Aloysius Keller. Van Indonesische afkomst, beschaafd, vol diepgang en een uiterst vriendelijke verschijning waarmee je uren lang kan praten. 

• Alice Bakker had ik in de auto al "ontmoet".  Niet geremd door verlegenheid maar direct in het gesprek, uiterst charmant en spontaan. 

• Lieve van den Berg, een oma van de moderne tijd. Als ik kinderen zou hebben dan liet ik ze wat graag bij deze oma in het vertrouwen dat ze veilig zijn zonder dat er een generatiekloof aanwezig is. 

• Onno-Sven Tromp, stadsdichter van Amsterdam Nieuw-West 2017. Wat een aardige man en iemand met een kijk op de wereld waar je aangenaam mee kunt "bomen".  Onno-Sven mag ik jouw vrouw nog bedanken voor het schieten van de foto's tijdens ons "podium optreden". 

• José van Winden is niet opvallend, juist eigenlijk bescheiden aanwezig. Helaas heb ik niet veel gesproken met deze zachte en uiterst vriendelijke dame. Dat wil ik zeker nog een keer inhalen. 

• Knotsgekke Johan Klein Haneveld valt me al van op afstand op. Hoe kun je deze struise man, lange haren, in middeleeuws kostuum over het hoofd zien? Ik niet, maar hij mij wel, zeker als hij twee treden hoger op de trap staat bij de fotoshoot. Aimabel, gek, vriendelijk, de juiste man om lekker een lange Bourgondische maaltijd mee te genieten met een paar ferme potten bier. Johan lijkt me het perfecte gezelschap voor zo'n avond. 

• Spontane Wil van Bree die helemaal uit Spanje kwam om aanwezig te zijn. Een dame met het hart op de tong, een vrouw ook met duidelijk een verhaal.

• Superfanatieke, begeesterde en inspirerende spring in het veld; dat mag je Janneke Bazelmans wel noemen. Haar interview stond maandenlang als best gelezen artikel op mijn site www.bozinbeeld.nl zelfs midden in de Carnavals- / Vastenavendtijd. Wat een geweldige leuke meid, spontaan en geïnteresseerd in  jou en de wereld.

De ontmoeting liep soepeltjes en het voelde als een warm bad. Eindelijk zag ik dan ook Elly Godijn, mijn uitgeefster, de persoon die geloof in mij stelde als auteur, geloof in mijn boek en me het vertrouwen schonk door me in haar stal op te nemen samen met die andere negen talenten. Ook was daar Nienke Pool, deelnemer aan Boek10 editie 2016 en nu medeorganisator van het evenement Boek10 2017.  De club compleet en wat een team.

Het voelde goed en na een behoorlijk aantal onderlinge gesprekken kwamen we al een beetje in de sfeer door de reis waarop Ellis Bell ons meenam. Eigenlijk was de heldentocht een synoniem voor elke uitdaging die we zelf in het leven ontmoeten. Maar als je deze omarmt dan verwordt deze uitdaging nooit tot een obstakel maar blijven het mijlpalen op je levenspad.

De combinatie van piano, verhalen, gedichten en overpeinzingen van Martijn Adelmund deden je nadenken, mijmeren, en onderdompelen in een warm bad. Om plots weer alert te zijn als je wordt gedwongen zaken vanuit een ander perspectief te bezien dan je gewend bent, getuige het betoog rondom Havelaar. 

Dan was het moment eindelijk daar. Na een terugblik op Boek10 editie 2016 was het nu tijd voor de tien van 2017. Een voor een werden we vanuit de coulissen naar voren geroepen. Een voor een ook mochten we een aantal vragen beantwoorden en / of een stuk uit je eigen boek voorlezen voor het publiek. Hoe bijzonder om via mijn boek terug te kijken naar een deel van mijn eigen verleden. Een deel waarin mijn vader nog aanwezig was en vooral een deel dat mijn moeder zo goed herkent. Hoe bijzonder ook dat mijn moeder van 88 jaar de verre reis aandurfde om hier aanwezig te zijn. Dit was de 4e presentatie en ze heeft er nog niet eentje gemist! Wat zagen al die covers van de boeken er fantastisch uit. Wat een genot ook om te horen hoe elke schrijver een inkijkje in zijn of haar eigen boek gaf. 

Na afloop was het tijd om te signeren en ik kreeg haast medelijden met Janneke want zij kreeg behoorlijk wat exemplaren om te voorzien van haar signatuur en persoonlijke boodschap. Denk er aan Janneke, we leven nu in 2017!!   lol

Zonde dat de zaal ontruimd moest worden voor volgende activiteiten. Met deze groep wil ik beslist nog een keer een poosje bijkletsen onder het genot van een drankje en een hapje. Een aantal ging nog samen op pad naar een restaurant maar de klok tikte vrolijk voort en ik moest eerst mijn zus nog bij haar thuis in Wormer afleveren om daarna mijn moeder naar haar adres, bijna 200 kilometer verderop, te brengen. 

We hadden het verkeer mee en om kwart voor negen stapte mijn moeder bij haar binnen. Eenmaal zelf thuis en toen ik mijn doos boeken en de posters op de bank had gezet was mijn eerste werk het aanzetten van de computer. Deze bijzondere en mooie dag kreeg nog wat extra cachet toen ik in een mail las dat mijn gedicht "Pennenvrucht" als prijs is opgenomen in de bundel Poemtata 2017.  Dat is al het derde jaar op rij dat ik in de prijzen val bij deze Nederlands-Belgische wedstrijd.  Nog leuker wordt het als ik een nieuwsbrief van HeelNederlandSchrijft  in mijn mailbox vindt: Het thema van de week is "Geschiedenis en hierin ben ik verkozen tot "Schrijver van de Week", daarbij is mijn oorlogsroman "De Oversteek" benoemd als boekentip. Al bij al, denk ik in mezelf, gaat het misschien nog wat worden. De grijns gaat deze avond niet meer van mijn gezicht. Op naar meer. De mensen van Boek10 ga ik beslist nog ontmoeten!

Pennenvrucht

Hier zwerven woorden

zinnen zeilend op ritme en rijm

het klavier beukt dan weer aait

de letters een voor een.

Hier vormen gedachten

contouren en spinsels

oprispend soms lispelend

gesproken dan weer zwijgend.

Hier reist het boek

gravend in weerspiegeling

van feiten en dromen

tot de laatste pagina valt.