Antwerpen verleidde ons weer maar eens.

Heerlijk weer en een vrije dag. Wat doe je dan? Je belt dus gewoon je broer Henk op en gaat op pad. Zoals gewoonlijk hebben we niet echt een doel maar we besluiten België in te trekken want de kust zal met dit warme weer wel vol zitten. Allebei hebben we een beetje een hekel aan de snelweg dus al rap trekken we de polder in. Langs Non plus Ultra en al snel staan we tussen de velden. Dit is eigenlijk wel mooi tussen al die velden dus is daar al snel de eerste stop voor een foto. Achter langs de havens van Antwerpen is altijd wel veel te zien dus dwalen we rond over hobbelsteentjes langs plekjes die we nog nooit gezien hebben. Juist hier is het mooi hoe het verleden het heden kust. Oude verroeste pijpleidingen trekken al snel de fotograaf in Henk.

Zo trekken we voort en belanden uiteindelijk op 't Steen. We besluiten De Schelde een heel stuk te volgen langs wederom allerlei vreemde kronkelstraatjes. Het levert ons gemeenten als Hoboken op waar we een prachtig oud gebouw vinden. Ook hier moeten we even stil houden en als we merken dat de middag al weer aardig voort kruipt constateren we dat we eigenlijk nauwelijks 60 kilometer van ons Bergen verwijderd zijn maar alweer zoveel gezien hebben.  Het was weer een mooie middag die veel inspiratie opgeleverd heeft, en de nodige plaatjes.

Anvers

Bonkig roestend staal

in innige omhelzing

met steen

ontsnapt uit het verleden

venster op de schoonheid

van geheel Vlaanderen.

Uw ingeborenen

met schoone woorden

gelijk 'goesting'

waar vele andere klanken

Uw kroon

als wereldstad

bevestigen.

Vanuit mijn jubelstadje

aan het Scheld

over Antwerpsestraatweg

tot aan de schoone Leien

waar statige beelden

Uw rijke panden

bewaken en sieren.

Slechts een steenworp,

een ogenblik op een mensenleven,

scheidt ons

geschiedenis en

een Bourgondisch verleden

binden ons

Uw plaza's vol

gezelligheid en gerstenat

roepen ons tot U

Gij parel aan de Scaldis.