Erfgoedcafé over landschap en monumenten EMPEL - Donderdag 25 augustus was café de Lachende Vis in Oud-Empel podium voor het Erfgoedcafé van de Monumentenfederatie Noord-Brabant. Jeroen Leemans, partner bij HKB Stedenbouwkundigen wist de aanwezigen te boeien met zijn bevlogen betoog over de afhankelijkheid van het (Brabantse) landschap.
Afhankelijkheid die verdween met de introductie van kunstmest en de groeimogelijkheden schier oneindig leken. Het landschap veranderde, maar of dit altijd ten goede was? Waarom het glas van de geluidswal langs de A2 bij Den Bosch geel gekleurd en met werk van de Fries Escher opgeleukt? Waar geen zonnebloemen van de Brabantse Van Gogh? In de ranglijst van waardering van het Nederlandse landschap staat Brabant bedroevend laag. Toch is het niet enkel kommer en kwel, want geweldig zijn de landschappen van De Peel, de Loonse en Drunense Duinen en de Biesbosch. Leemans werkt volgens een methode waarbij de plek het uitgangspunt vormt: ‘Weet waar je bent en bepaal vanuit welke waarden je wilt werken.’ Over wat die waarden dan wel zijn voor ‘ons Brabant’, ontstond een stevige discussie. Opvallend hierbij is dat de aanwezigen het er roerend over eens waren dat decentralisatie te ver is doorgeslagen. De grootste verrommelingen in het landschap wordt veroorzaakt door falend beleid van gemeenten. De verkoop van grond is de meest winstgevende bron van inkomsten. Hoe meer er wordt verkocht, des te beter. Of een gekozen bestemming wel passend is in het landschap, komt op de tweede plaats. Bestuurders met lef die durven tegen de stroom in te zwemmen, zijn dun gezaaid. Tot prins Carnaval worden ze nooit meer gekozen. En ook al gaat de bestuurder voor kwaliteit, dan wordt hij of zij vaak begrensd door het ontbreken van de juiste expertise binnen de muren van het gemeentehuis. Ruimtelijke ordening moet terug naar de Provincie of Rijk is de conclusie. ‘Je moet niet de Provincie opheffen, maar de gemeenten’, besluit Leemans. De presentatie is te bekijken: www.hkblabla.wordpress.com
