En weer organiseerden Lieve en Herman iets nieuws.
We kennen Café De Saeck als een gezellige gelegenheid, waarvan het interieur een typisch authentiek nostalgisch karakter heeft. Zelfs als je even in je eentje zit, blijf je rondkijken en telkens wat nieuws ontdekken.
Herman en Lieve zijn echte ondernemers. Zo ging Palm Parkies in Bergen op Zoom wel niet door, maar De Saeck organiseerde heuse stoeltjesconcerten. Een hele rits donderdagavonden speelde er een band voor de deur. Je moest er vroeg bij zijn, of zelf een stoel meenemen. Het publiek werd namelijk gevraagd allemaal, keurig op anderhalve meter van elkaar, op een stoel plaats te nemen om zoveel mogelijk aan de RIVM richtlijnen te voldoen.
Herman heeft iets met muziek, speelt zelf ook in diverse bands, en het is dus niet gek dat we in dit café bijna altijd getrakteerd worden op hele goede muziek. Is het niet live, dan weet men de bezoekers wel te verrassen met LP avonden, of gewoonweg de juiste muziek te draaien.
Nostalgie keert in dit Café wederom terug als je de oprichting van de brommer club Nozems on Toer zag. Er hebben al regelmatig diverse toertochten plaatsgevonden, steevast met De Saeck als start en eindpunt.
Maar afgelopen zondag 6 september was het de beurt aan klassieke auto’s. En wel te verstaan de Morris Minor. Een deel van de club kwam naar Bergen op Zoom voor een tourrit over de Brabantse Wal.
Morris Minor
Dit olijke wagentje, ook wel liefkozend “Bolhoedje” genoemd, zag het levenslicht op 20 september 1948. Het was ontworpen door een heuse Sir, een man van standing dus, Sir Alec Issigonis. De man was toen 42 jaar jong. Trouwens, het prototype heette aanvankelijk Morris Mosquito. Het moest een goedkope en kleine gezinswagen worden, maar wel eentje met het comfort van de duurdere modellen. Het model is tot 1971 in productie gebleven.
Waar wij het vaak “bolhoedje” noemen, daar kreeg dit model in de UK de bijnaam “Moggy”.
Voor de puristen onder ons; al in 1928 verscheen er een wagentje onder de naam Morris Minor. Een echt wagentje voor de kleine burger met weinig geld, die dus goedkoop een zuinig wagentje kon bemachtigen. Qua verschijning leek dit wagentje wel wat op een T-Ford.
Maar wij hebben het hier over dat model 1948 – 1971. Er stonden er acht te schitteren voor Café De Saeck. Iedereen die langs kwam, werd spontaan verliefd. Deze wagentjes hebben echt de charme factor. Je blijft er naar kijken en zelfs met dit aantal van acht, zag je al hoeveel variatie er in de modellen was.
Het publiek van De Saeck is inmiddels een beetje verwend door al het fraais dat Lieve en Herman telkens weer organiseren. Het is dan erg zonde dat onze lokale overheid daar niet in bijdraagt. Men had het idee om alle auto’s in de straat voor het café een plaatsje te geven. Dan krijg je echt een fraai nostalgisch beeld van al die prachtige “bliktrommels”. Kun je nagaan, als je op een rustige zondagochtend, waar totaal niets te doen is, tussen zeg maar half elf en twaalf uur even verzamelt, voordat de toertocht aanvangt, dan is er toch niets aan de hand? Maar nee, zeggen de veiligheidsmensen van Bergen op Zoom, dat is véél te gevaarlijk en dat leidt onherroepelijk tot chaotische taferelen. 😉 😉 Mag ik even lachen. Men zou juist mee moeten werken! In een armlastig provinciestadje met een torenhoge schuld, moet men elke ondernemer die nog echt durft te ondernemen, zeker in deze moeilijke corona tijden, ondersteunen en complimenteren. Het zijn deze evenementen die een stad op de kaart zetten. Zo ook bij voorbeeld de evenementen die een Café Die Twee weg zet.
Maar terug naar het leuke. Er kwamen behoorlijk wat mensen op deze tocht af, op dit opgestelde schoon. Het vraagt om herhaling. En wie weet dat wel dan alle leden uit heel Nederland hier op af komen. Een voor een vertrokken de auto’s met lunchpakket en toerpapieren aan boord. Allemaal met tussenpozen, want ook hier wordt de veiligheid in acht genomen.
Herman en zijn dochter vertrokken als eerste in hun fraai zwarte bolhoedje. Daarna schoot Lieve om de vijf minuten de anderen af. De meesten waren ook nog eens enigszins in stijl gekleed, dames met fraaie hoedjes, heren met een ouderwetse pet.
Lieve wist ons nog te vertellen: 'Dit is zo leuk. Je ontmoet telkens weer nieuwe mensen bij dit soort evenementen, en je hebt gelijk ene klik. Je praat over je gedeelde hobby en passie en dat is zo mooi om te zien.' Haar glimlach daarbij vertelt alles.
Het was weer stikstééntof en ik kan niet wachten tot een volgende rit van brommers, oude auto’s of motoren.
Kijk maar eens mee en geniet van deze pareltjes
