Regenachtige avond bij de Geit van Mie d’n Os laat de Krabben niet thuis

Een druilerige avond qua weer betreft, maar toch waren er veel Bergenaren op pad gegaan om het startschot te geven met het afleggen van de kale n’Eed bij de Geit. Door en door nat en een drupneus van de regen dat er voor lief bij werd genomen. Om precies elf over elf kwam de stoet aan bij de Giet, waar de grootste boer Joost Eykman de menigte toesprak met de kale n’Eed zoals hier onder geschreven.

 

Geit

Lekkerst ruukende meid

Denkte nog wel ‘s aan de Spieretus?

As ’n ware romantikus

Da was d’odeklonje van weleer

Die ruukte tegeswòòrdeg nie meer

Bij de Schellep snufte nouw gin chloor

Ge ruukt eerder de petatte van Friedor

Evenemente ier krijge n’t zwaar

Gelukkeg is Vastenavend onbetaalbaar

Gin boereverdriet op ’t Malieveld

Mar zalege leut op ons eigeste Bleekveld

Ja Geit, al is d’r veul da nie lekker lopt

Mè Vastenavend is gin neus verstopt

Want ier kredde tusse neus en lippe deur

’n onvergetelukke geur

‘n Lucht die ge alléén ier zal ruuke

Oew vastenavendlijf zal doen juuke

Vastenavendluchte die ge nooit vergit

Zowas ‘t zwéét da d’in oew maske zit

‘n Schraal pilske, zaagsel in ‘t kefee

Zukke geure kredde vaneiges mee

’t Ken altijd gèèver en gekker

Want Geit, dweile n’ier stinke zo lekker

Wasse neuze genogt in de polletiek

Oew neus op’ale vor ’n ander is éél sjiek

Ze schelle mekare ’t liefste vor rot

Ja Geit, ze zitte dèèr nie vor Piet Snot

Kenne prate as Pinnokio mè d’n lange neus

Da’s ongeloge waar, seriejeus

Mar mè d’n neus op is elleke Krab gelijk

Al zijde d’n sloeber of stinkend rijk

Damme n’ier Vastenavend magge n’ouwe

Oefde bij gin Krab onder z’n neus te douwe

“Me staan mè d’ons neus voraan” roepe me in koor

Ja, dèèr emme ier wel ’n nuske voor

Toch is t’r mar één ’t nuske van de zallem

Da zijde gij, Geit, gij blef altijd kallemEn dees jaar zegge me ier tege mekaar

Dweil d’oew neus mar achternaar!

 

Na deze woorden kwam onze prins Nilles III (Jeroen van Wijk) aan het woord. Hij had wat nieuws te vertellen. Na veertien jaar de scepter te hebben gezwaaid stopt hij als Prins. Ook het boeren protest met borden kon hier geen ommekeer in brengen. Jeroen is dan tot nu toe de langst zittende Prins van het Krabbegat. Ik denk dat wij wel vanuit alle Krabben en Kreukeltjes van het Krabbegat mogen spreken “Prins Nilles III, Bedankt voor al die jaren”.

Foto's en tekst Bastin van Elzakkers